Usunęłybyscie dziecko z Downem

tak a co do tego, że zdrowe rodzeństwo się zajmie, to jakiś procent na pewno by się zajął i nawet by nie narzekał, inni wzięli by ten ciężar wyłącznie z poczucia obowiązku i żyli sfrustrowani gehenną, którą zgotowali im rodzice, a jeszcze inni wypięli by się lub po prostu nie mieli warunków, żeby się podjąć.. jeżeli ktoś podejmuje decyzję na takiej podstawie, to gratuluję, bo to równie rozsądne jak nabranie głupich kredytów z nastawieniem, że przecież jak wygram w lotto, to spłacę..

chyba usunęłabym...nie dałabym rady :(

Ktoś tutaj pisał o samolubstwie ,otóż tak matki bywają samolubne u mnie w bloku mieszka kobieta ,jest chora na łamliwość kości nie chodzi jeździ na wózku ,parę lat temu zaszła w ciążę i urodziła dziecko ,zdrowego chłopca ,który teraz ma lat 12 i pacha ją codziennie na tym wózku ,chłopak nie ma kolegów ,wiecznie skulony ,cichy głowa w dół , to mu mamusia los zgotowała ,jechałam rok temu w autobusie i oni wsiedli on chciał iść na frytki ,ona wydarła na niego ryj na cały autobus ,on nic nie mówił ,jak mi go było i jest szkoda ,ten chłopak jest zdrowy fizycznie ale psychicznie chyba nie jest z nim najlepiej jak go obserwuje .

tak zrobiłabym to

Tak.

Gdyby byla pewnosc 100 %, ze urodze takie dziecko, to bym usunela.

Nie zabiłabym swojego dziecka.

tak tak tak

Tak, usunelabym

tak, z wielkim bólem ale usunęłabym, z3e względu na prace charytatywną współpracuję z osobami, które wychowują dzieci niepełnosprawne. Juz pomijam, że takie osoby mają bardzo ciężkie życie, ale to, jak sa traktowane przez nasze państwo to przekracza wszelkie granice. Po pierwsze bałabym sie że nie poradze sobię finansowo, bo jedno z nas musiałoby zostac w domu z chorym dzieckiem a dwa, nie wyobrażam sobie co by się stało gdyby nas zabrakło. Może nikt z Was nie widział jak sa traktowani tacy ludzie w ośrodkach, ale ja bym wolała zabić własne dziecko niż skazać je na taki los....ale tak jak mówię, podjęcie tej decyzji byłoby największym koszmarem dla mnie

tak usunelabym. nie dalabym rady patrzec jak to dziecko sie meczy, nie umialabym zapewnic mu godnego zycia

Co za pytanie. Poczytajcie sobie na wikipedii o Zespole Downa :O Pewnie, ze bym usunela! Nie chcialabym zeby dziecko sie meczylo. Sama tez nie bylabym w stanie poswiecic sie tak dla dziecka, ktore kiedys i tak zostanie samo. Co wtedy? Przy obecnej diagnostyce prenatalnej w UK prawie 95% plodow z downem jest usuwanych, a w ameryce prawie 98%.

Jakas kobieta napisala ze do wykrycia zd potrzebne jest platne badanie prenatalne.no i ze jej 23letniej kolezance tego nie zaproponowano.BZDURA!to badanie prenatalne-nieinwazyjne jest standardem.to jest zwykle usg miedzy 11-13tc+6d ktore wykonuje sie standardowo.nawet na nfz.mierzona jest przeziernosc karkowa i sprawdzane czy wystepuje kosc nosowa.jezeli sa odcylenia od normy to mozna wykonac test papa(pobieraja krew)to sa nieinwazyjne badania.reszta.jest inwazyjna.ale usg jest obowiazkowe i na nfz bezplatne. Nie chcialabym stanac przed takim wyborem.ale chyba jednak usunelabym.

Nie. Skoro urodzi mi się takie dziecko tzn, że Bóg miał w tym cel. To życiowe zadanie, które Stwórca stawia przede mną.

Tak

n ie

nie i tyle.

Polecam obejrzeć film o autystykach, daje do myślenia. http://www.youtube.com/watch?v=_EpbUumvXzw

żyje w jakimś świecie jednorożców i wiecznej tęczy :O x Co to za wypowiedzi? "kocha się każde dziecko", "zdrowe, czy chore, co za różnica", "kocha się tak samo" itp. Oczywiście, że jest różnica! I oczywiście, że nie kocha się tak samo, chociażby dlatego, że jest to miłość trudna, czasem (często?) pewnie w ogóle tej miłości nie ma, bo ginie w morzu udręki, jaką jest opieka nad osobą upośledzoną. Także przypominam paniom, co z taką pewnością deklarują jakby to sobie świetnie poradziły w takiej sytuacj, że tyle wiemy o sobie, na ile nas sprawdzono. Jak dotąd była tu chyba tylko jedna wypowiedź matki, która rzeczywiście ma takie dziecko. Reszta opowiada bajki z tysiąca i jednej nocy oparte na iluzjach na temat własnej szlachetności, a nie na faktach :O

Bardzo trafna ostatnia odpowiedz ,dziękuje .

"09.08.13 [zgłoś do usunięcia] gość Nie. Skoro urodzi mi się takie dziecko tzn, że Bóg miał w tym cel. To życiowe zadanie, które Stwórca stawia przede mną." x Ta osoba ma całkowitą rację. Jesteśmy na ziemi aby zmierzyć się z zadaniami, które daje nam Bóg. Co powie taka matka, która usunęła dzieciątko, na sądzie ostatecznym? Że uciekła jak tchórz przed wyzwaniem? Że wolała wygodne, egoistyczne życie kosztem życia własnego dzieciątka?

Ciężka sprawa :( Znam siebie i wiem, że nie usunęła bym. Sumienie by mnie zabiło, a poza tym jestem tchórzem i bała bym się aborcji :( Urodziła bym i już wiem, jakie byłyby konsekwencje. Byłoby mi ciężko jak cholera. Jestem pewna, że mąż z czasem by odszedł. Rodzina by pomagała, a chore społeczeństwo w którym mieszka, szeptałoby za moimi plecami i wytykało moje dziecko palcami. Chylę czoło przed wszystkimi rodzicami chorych dzieci. Wielki szacunek.

tak, nie chciałabym, żeby ktokolwiek miał takie życie, ja nie będę żyła wiecznie...a dziecko z ZD zostało by kiedyś samo

Ja w ogóle chętnie usuwałam z siebie każde białe dziecko. Matką poczułam się dopiero w momencie, gdy zaszłam w ciążę z Afrykańczykiem i odczuwałam ogromne szczęście rodząc mojego kochanego Mulatka.

oczywiście że tak nie chcialabym się taka urodzić miałąbym pretensje że matka mnie nie usunęła a mogła to zrobić przynajmniej za granicą!!!

tak

A propo reklam POMAGAM to jest zalosne... po co takim dzieciom rehabilitacja skoro i tak nic nie pomoze? Lepiej pomoc dzieciom ktore zachorowaly ale sa normalne!!!

To jest wyjątkowo trudny temat niemniej... Jestem wrażliwą, młodą kobietą. Zaszłam w drugą wyczekiwaną, planowaną ciążę w wieku 28 lat (miałam już 3-letniego synka). Kiedy na usg wyszło niewielkie odchylenie w pomiarze NT zamarłam. Bałam się jak nigdy dotąd. Wszystko się dobrze skończyło, urodziłam zdrową córeczkę.... Niemniej ilekroć o tym myślałam to dosłownie inna myśl nie przychodziła mi do głowy jak "uciekłam spod siekiery". Dziewczyny, myśl, że dziecko może być upośledzone jest taka jakby stało się w sądzie i miał zapaść wyrok - kara śmierci lub ułaskawienie. Kto nie poczuł na własnej skórze ten nie wie... Dziękuję Bogu, że nas uchronił przed straszliwym wyrokiem - moją córkę, nas z mężem i naszego synka również. Szczerze z serca życzę nam tu wszystkim zdrowia i zdrowych dzieci.

Pokaza taka pokrzywiona morde z kaczymi lapami z ktorej i tak nic nie bedzie...

i to jest PO*pieprzona Polska, że wszyscy udają Wielkodusznych... nie rozumiecie,że dziecko z downem męczy się przez całe życie, a WY którzy tak by chcieli urodzic takie dziecko, wyobrazacie sobie siebie w jego skórze??? Trochę myślenia ludzie... Ja rozumiem że szkoda rodzicom itp.. bo sama nie chciałabym tego doswiadczyc, ale trzeba myśleć racjonalnie !!