Usunęłybyscie dziecko z Downem

nie usunelabym zadnej ciazy, dla mnie to nie do pomyslenia

- Ty jesteś potworem. i do tego upośledzonym umysłowo. argument na zasadzie: "uważacie, że afrykańskie dzieci powinny żyć? tak? to sfinansujcie jedzenie całej Afryce, fałszywe suki/"

nie wmawiajcie ludziom, ze downy sa fajne!

aha, jak ktoś jest niefajny to go można zlikwidować. jak tam, czyścisz ołtarzyk Hitlera w swojej chatce?

down to down, nigdy nie bedzie normalny

Dziecka z zespołem downa nie usunełabym, ale prymitywną chamkę bez szacunku dla drugiego czlowieka jakie się tu gremialnie "wypowiadają", wyskrobałabym motyką bez znieczulenia

i to bez wahania!!! u mnie wyszło w usg i dostałam skierowania na aminounkcje i potwierdziło się. Miałam zabieg w 13tc. Żałuje tylko, że tak późno i to już był lekko ukształtowany płód. Mój lekarz mnie poparł. Ja nawet sobie nie wyobrażałam urodzić, mam doświadczenia z downami i to są same negatywy. Moja ciotka ma córkę, dziewczyna już dorosła ma prawie 30 lat a jest jak dizecko potrafi np skrobać się po c*pce publicznie i masować opraz UWAGA ściągać majtki w gościach:O wiele lat temu an wigilii zaczęła się mastrubować:O serio!!!!! moja koleżanka też miała brata Downa i bałam się do niej przychodzić, bo był agresywny, obmacywał mnie (!!!) potrafił ocierać się jak do seksu i też pokazywać fiuta oraz się mastrubować jak moja kuzynka. To zaczęło mu się w wieku dojrzewania, było coraz gorzej ale najgorsze było jego agresywne zachowanie, bił, pluł, kopał i się wściekał krzyczał jak p******y:O w końcu go oddali do zakładu co prowadzą zakonnice i w końcu odżyli, cała rodzina, chociaż nawet nie wiecie ile osób ich krytykowało!!! same świętojebliwe:Oi odwracało wzrok na ich widok na ulicy:O szok:O poza tym jeszcze niedaleko mnie jest taki ośrodek dla chorych ale otwarty, dzienny i tam też są downy takie już starsze

Bo takie dziecko trzeba umieć wychować , tyle w tym temacie .

moja koleżanka tez pracuje w takim ośrodku dla upośledzonych umysłowo i tak samo opowiadała o tej masturbacji! masakra!!! 80% to agresywne osoby

Uwierz nic Ci nie da wychowanie jesli trafi Ci sie egzemplarz z ciezkim uposledzeniem. Prawdopodobnie nigdy nie mialas z takim czlowiekiem kontaktu i dlatego uwazasz ze wszystko mozna zalatwic wychowaniem. Nie nie wszystko. Ja miałam kontakt z takimi ludzmi. Moja kolezanke jeden obslinil i zaczal ja obmacywac po tylku jak tylko opiekunka zniknela za drzwiami. A opiekunowie takie zachowania bagatelizuja, uwazaja ze nie nalezy robic z tego szumu, bo przeciez sprawca jest biedny niepelnosprawny umyslowo. :O A co ma powiedziec ta dziewczyna? Przeciez to bylo molestowanie! Jak ona sie czula? :O On nie reagowal na słowo nie, uwazal ze to fantastyczna zabawa. :O Jesli trafisz na naprawde ciezki przypadek to nic nie bedziesz mogla poradzic, berdziesz sie mogla tylko przygladac i sie wstydzic za zachowanie swojego doroslego dziecka. Nie powstrzymasz takiego od sciagania sobie majtek publicznie, bo taki czlowiek po prostu nie zna wlasciwych granic i nie uwaza tego za niewlasciwe. Nie powstrzymasz córki od dotykani c*pki przy ludziach, bo ona akurat wtedy przy tych ludziach poczuje potrzebe i natychmiast bedzie musiala ja zaspokoic. Nie wmawiajcie ludziom, ze zycie z takim dzieckiem to zadne obciazenie, bo nie wiecie jaki stopien uposledzenia umyslowego sie im trafi. Szansa, ze dziecko z zespolem downa wyrosnie na dorosla osobe bez uposledzenia umyslowego, ktora bedzie uznawala normy spoleczne i swietnie radzila sobie w swiecie jest minimalne. I jak mozecie z pelnym przekonaniem napisac, ze nie zalujecie urodzenia takiego dziecka skoro wasze dziecko ma kilka lat? Prawdziwego zycia z taka osoba jeszcze nie zaznalyscie, bo oni dopiero w wieku pokwitania daja swoim opiekunom niezle popalic. Przedtem mozna je uznac za w miare spokojnych. I nie namawiajcie kobiet do rodzenia, bo nie każda jest gotowa złozyc całe swoje zycie w ofierze. Przy zwyczajnym dziecku opieka trwa jakies 15-20 lat i nawet wtedy rodzice sa czesto zmeczeni, z dzieckiem z zespolem downa trwa najczesciej do konca zycia opiekuna. I nie jest tak leciutko jak ze zwyczajnym dzieckiem, bo w przeciwienstwie do dzieci bez dodatkowych chromosomow, ktore z wiekiem staja sie coraz bardziej samodzielne, nad osobami z ZD z uplywem czasu coraz trudniej panowac i coraz trudniej sie nimi opiekowac.

Ja mam 9 letniego syna z zespolem Downa , rozwija sie bardzo dobrze , urodzil sie i mieszka w Londynie , mowi plynnie po angielsku , polski rozumie i umie powiedziec kilka slow , czyta proste ksiazki , umie napisac proste zdanie , jezdzi na roweze , na hulajnodze , konno , uczy sie plywac , ma swietne poczucie humoru , jest bardzo kochajacy , jest po prostu fantastyczny i wszyscy go kochaja , do tego jest bardzo ladnym dzieckiem . I powiem tak ; gdybym w ciazy wiedziala ze urodze dziecko z zD to bym usunela , ale gdybym miala cofnac czas nie usunelabym za zadne skarby , moj syn jest moja najwieksza miloscia i nie zamienilabym go na zdrowe dziecko , on jest szczesliwy jakii jest a my z nim - - ^ -----TAk USuNELABYM----- |

A uposledzenie umylslowe to nie jedyne z czym moze zmagac sie opiekun osoby z ZD. Mozna dostac jeszcze padaczke, alzheimera ewentualnie bialaczke w pakiecie. Wtedy to juz w ogole taki opiekun ma wspaniale zycie. :O

jeszcze czeste wady serca i wzroku Ja tez raczej bym usunela ciaze w takim wypadku

moja kolezanka urodzial dziecko z MPD. Ciaza rozwijala sie fantastycznie a porod....coz, porod to loteria. Jej dziecko wyciagnelo kiepski los. Co byscie zrobily w takim wypadku? Jej corka tez jest opozniona, czasami jej zachowanie jest meczace, ma czesto otwarta buzie i sie slini. Dostaje zasilek pielegnacyjny. Ma do niego prawo, wedlug was czy nie? Nie wiedziala, ze urodzi chore dziecko ale tak sie stalo. Nie zabila tego dzicka tylko wziela zasilki i jakos wychowuje corke. Meza ma, maz pracuje, ona z pracy zrezygnowala. Nie dawali rady z opieka nad dzieckiem. Gdzie wedlug was jest ta granica, kiedy mozna wyzwac dziecko od "uloma", matke od "szmaty" i zabronic badz laskawie pozwolic, na pobieranie zasilkow? Oby wam los nie splatal psikusa..... :-(

twoja kolezanka nie miala wyboru. Teraz wczesnie wady mozma wykryc i swiadomie decydowac o naszym zyciu. Wiem ze nie podolalam bym wychowsniu i opiece nad chorym dzieckiem. Wiec SWIADOMIE nie powolaalabym go do zycia

Kaszia , tak sie składa ze mając dziecko z zD jestem "otoczona " dziećmi z zD i ich rodzicami , należę do stowarzyszenia dla rodziców dzieci z zD tu w Anglii i do polskiego forum ,dla rodzicow dzieci z zD , więc nie mów mi ze nie miałam kontaktu z cieżko upośledzonych dziećmi z zD , ja tylko i wyłącznie pisze z mojego doświadczenia , moj syn jest dzieckiem ktorego dobre sie rozwija a ja jestem jego szczęśliwa mama . Nigdzie w moim poscie nie namawiam do rodzenia dzieci z zD , ba nawet napisałam ze gdybym 9 lat temu wiedziała ze urodze dziecko z zD to bym usunęła bo bałabym sie tego wszystkiego co z zD moze przyjść , ale napisałam tez ze gdybym wiedziała to co wiem ( czyli jaki moj syn będzie sie rozwijał ) to bym nie usunęła .

tak! no jasne, ze tak, co za pytanie

tak jest downy się masturbują .......bo wszyscy upośledzeni tak zazwyczaj robią !!!!! są agresywne ......myślą tylko o tym jak się zaspokoić seksualnie i o jedzeniu .... potem rosną grube potwory .....obleśne co ciągają gacie i masturbują się przy ludziach !!!ochyda a te mamusie co mają downy wiadomo że będą bronić same siebie że urodziły, ale kretynki nie wiedzą że jak umrą i tak bachor pójdzie na utrzymanie społeczeństwa przez to że głupie suki wydały na świat niedorozwoja zamiast usunąć !!!!

Nie usunelabym

czy down jest w stanie odbyć stosunek sexualny?

Nie wiem skad sie bierze wiekszosc ludzi piszacych na tym forum. Mam wrazenie,ze gowno wiedza o temacie,ale jechac po osobach z ZD czy tez o tych kobietach ktore nie usunely potrafia jechac po calosci.

Gdy słodkie "downiątko" dorasta i przestaje pełnić role maskotki, pojawia się problem. Staje się dorosłym człowiekiem, z popędem płciowym, a jednocześnie ma ograniczenia dziecka. Zapoznajcie się z wypowiedziami rodziców "z podziemia", których żadne telewizja nie puści, jak się na przykład dorośli, upośledzeni synowie nagminnie masturbują i brudzą spermą wszystko dookoła, bo nie rozumieją, że tego nie wolno. Brzydkie rzeczy tu wypisuje, psuję różowiutką atmosferkę? Ano psuję. x Kobieta z Anglii nie powinna się za bardzo wypowiadać, bo jej się poszczęściło w dwóch istotnych aspektach. Po pierwsze: dziecko wychowuje za granią, gdzie ma pełne wsparcia i standardy nie porównywalne do polskich (w Polsce rodzice są z problemem sami). Po drugie: syn ma baardzo niewielki stopień upośledzenia, skoro matka nawet ma nadzieję na jego ożenek, więc sądzę, że jest to tylko ubytek na tyle, że on prochu nie wymyśli, ale może prowadzić normalne zycie. x Pracowałam w ośrodku dla upośledzonej młodzieży. Życie z takim człowiekiem to męka. Rodzice już potem nawet nie walczą, nie mają sił. Myślą tylko o tym, jak się choć na chwilę pozbyć tego koszmaru z życia do takiego ośrodka opieki dziennej. Jest sporo agresji i to poważnej, zagrażającej otoczeniu. To jest koszmar. Rzeczy należy nazywać po imieniu.

Masturbować się nie wolno? I tylko ludzie z ZD to robią? Ci normalni wcale...

Udajesz, czy rzeczywiście taka głupia jestes? Masturbujesz się przy ludziach, w miejscach do tego nieodpowiednich, zostawiasz ślady swojej masturbacji po domu? No to gratuluję, w takim razie sorry :O

aborcja, a jak rozmyślnie rodzi to zero zasiłków!

No ale chyba nie zostawia się samych osób,które nie kontrolują swoich popędów,prawda? Spotkaliście się z tym,żeby ciężko upośledzona osoba chodziła sama w miejsca publiczne i mogła się tam masturbować? I jeszcze pytanie skoro jesteście tak przeciwni "Downom" to według was badania prenatalne powinny być obowiązkowe? Łącznie z amniopunkcją,która jest obarczona ryzykiem poronienia?

mieszkam za granica, tu dzieci czy dorosli ludzie z ZD nie sa opluwani i odsuwani na margines zycia. Dzieci chodza do szkol, przystosowanych dla nich, dorosli wykonuja proste prace - ukladnie towarow w markecie, sprztanie czy jakies prace pomocnicze. Maja swoje zrzeszenia, sa zabierani z domow specjalnymi busami z opiekunami na rozne warsztaty, przedstawienia, wycieczki. Prowadza w miare normalne zycie. Nigdy nie widzialam osoby agresywnej, masturbujacej sie a jak mowie, spotykam takich ludzi bo oni pracuja, chodza po ulicach, zyja. Nie sa schowani w ciemnych komorkach bo "sa brzydcy" :O Jednak Polska jest bardzo zacofanym krajem. Tym wszystkim krzykaczkom zycze, aby los zweryfikowal ich poglady

Kolejna wypowiadające się z perspektywy zagranicy :O W Polsce również busikami się ich zabiera na wycieczki, nie ma to jak namiastka życia, prawda? Poza tym, myślisz, że w tej twojej pięknej "za granicy" nie ma ludzi upośledzonych w stopniu bardziej poważnym, takich których istnienie jest udręką dla nich samych i ich otoczenia? Bo to co Ty opisujesz, to są przypadku ludzi z lekkim stopniem niedorozwoju, oni po prostu nie są za bystrzy i tyle. Ale z odpowiednią pomocą, mogą prowadzić mniej więcej normalne życie. Zapewniam Cię, że w ślicznej "za granicy" też są ludzie upośledzeni, których na ulicy nie zobaczysz...

owszem, w slicznej zagranicy (jak bylas to laskawie zauwazyc) sa ludzie bardziej uposledzeni. I co? Sa pod opieka, nikt nie biega po miescie i nie masturbuje sie ani nie obnaza. Co ci przeszkadzaja ci ludzie? Gdzie w tej twojej cudnej Polsce widujesz obnazajacych sie ludzi z ZD? W chorej wyobrazni jedynie. A roznica miedzy piekna :D zagranica a szara Polska polega na mentalnosci ludzi zdrowych. Wy byscie "downiakow", "ulomow" spalily w piecu wraz z ich matkami "szmatami". W peiknej zagranicy organizuje sie i im i ich rodzinom pomoc, opieke i w miare normalne zycie. Mentalnosc laska, mentalnosc! Od tego nalezy wyjsc!

nie używajcie pojęć niedorozwój, lekki niedorozwój ;-( ZD charakteryzuje się m.in. upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanym, nie lekkim niestety. Taki człowiek rozwinie się mniej więcej na poziomie dziecka 9-10 letniego+doświadczenie życiowe nabyte w ciągu życia. Nie ma mowy o abstrakcyjnym myśleniu, logice itp. nie ma też mowy o ożenku ani wojsku... Pytanie czy usunęłabym... nie wiem i nigdy nie chciałabym stawać przed takim dylematem. Myślę, że nie byłabym gotowa przerwać ciąży. W drugiej ciąży lekarze podejrzewali u mojego dziecka poważną wadę, nie zdecydowałam się nawet na amniopunkcję, podjęłam decyzję że urodzę swoje dziecko niezależnie od wszystkiego. Urodziło się zdrowe.