Czy jestem zla matka?

Przesyłam dużo siły, dasz radę  

Ja mam 3,5 letniego syna i 7m córeczkę. Oboje od początku mało spali, ciągle na rękach. Ale czas tak szybko leci. Co noc mam milion pobudek do córki, budzę się rano jakbym wcale nie spała. Ale pociesza się ciągle że to szybko minie. Synowi jakoś po roku się unormowalo w miarę spanie w nocy. 

Będzie dobrze  

I skad bierzecie sile, zeby tak stoicko do tego niespania, placzu i jojczenia podchodzic? Ja sie czuje zla matka, bo reaguje na to wszystko prawie agresja, burcze na dzieci, czasem krzycze. Jak ktos tu trafnie napisal, mam za duza wrazliwosc na nadmiar bodzcow. Z jednym jakos dawalam sobie rade, ale z dwojka dostaje czasem na glowe. I nie pomaga nawet wyjscie od czasu do czasu samej, wystarczy ze zaczna sie klocic, albo 2-latka placze i jojczy a starszy nie wspolpracuje i juz mi cisnienie skacze. I niemoznosc odseparowania sie od nich w takim momencie pogarsza jeszcze sytuacje. Mloda dopiero ostatnio zaczela jako tako spac. Nie czuje sie materialem na matke, ale to dopiero w praniu wyszlo

9 godzin temu, Gość Ggghhy napisał:

Przesyłam dużo siły, dasz radę  

Ja mam 3,5 letniego syna i 7m córeczkę. Oboje od początku mało spali, ciągle na rękach. Ale czas tak szybko leci. Co noc mam milion pobudek do córki, budzę się rano jakbym wcale nie spała. Ale pociesza się ciągle że to szybko minie. Synowi jakoś po roku się unormowalo w miarę spanie w nocy. 

Będzie dobrze  

Dziękuję