Mój ukochany kot nie żyje

20 minut temu, Madzia24 napisał:

Ty tak na poważnie? Czy może to efekt tego że za wcześnie wstałeś? Aż się boje myśleć jaki ty czuły i wrażliwy musisz być na codzien.Siersciuch to jakaś ksywa z młodości??wstydź sie

Poważnie. Nie chcesz wiedzieć. Faktycznie trochę za wcześnie 

Dnia 3.02.2021 o 17:36, irukangi napisał:

Jedno jest pewne . twoja kicia jest już w lepszym miejscu i jakkolwiek Ty tęsknisz bardzo to kotek jest szczęśliwy . I to powinno być pocieszeniem. A inne kłopoty to tylko kłopoty , kiedyś miną. 

A może rozważ danie domu innemu zwierzakowi ? To nie będzie ta kicia która jest za TM i nie zastąpi Ci jej żadne inne stworzenie, ale skoro masz warunki to możesz poprawić byt bezdomnemu zwierzęciu.

Nie myślę narazie o innym kocie, bo wiem że cięzko będzie zastąpić tego konkretnego  chociaż podobno czasem zdarza się że wracają za TM w innym futerku... 

20 minut temu, irukangi napisał:

Nie zastąpisz Go 

Mnie chodzi o to by jakieś inne biedne futerko znalazło dobry domek . 

Tego nie wiem ale gdyby wrócił to na pewno ucieszy się z przygarniętego ogonka.

 

P.S.

Nie namawiam Cię bo znam ból odejścia przyjaciela futrzanego.Wielokrotnie to przeżywałem i powiem Ci blizny się tworzą na sercu i....... miłość do nich nigdy nie odchodzi. Mam jednak wrażenie że one tam za TM cieszą się gdy kolejne bezdomne zwierze znajduje dom . 

Zwierzęta są fajne i kocha, tylko boli jak odchodzą, ten kot towarzyszył mi przez prawie połowę mojego życia, kawał czasu 

26 minut temu, irukangi napisał:

To wspaniale że był z Tobą. Gdyby go nie było pewnie Twoje życie nie było by Twoje. Zwierzęta są darem ta miłość którą nam dają i to że pozwalają się kochać jest dla nas lekcją bezinteresownej miłości . 

Dziękuje za dobre słowo, ale na ten moment nie mam nastroju do większych rozmów :((

Rozumiem Twój żal też przez to przeszłam kilka lat temu. Przepłakałam wiele dni po stracie mojej.

Mimo że moja kotka chorowała przez jakiś czas  i wiadomo było że nie ma nadziei, bardzo trudno było mi się z tym pogodzić. Płakałam w pracy a moje koleżanki razem ze mną. 

Dopiero po prawie roku przygarnęłam następną kicie. Jest z nami już szósty rok