Es ist vollbracht.

Pora w podróż.

Litości. :-0 Do Portugalii. Choć niektórzy tutaj polecają także Kazimierz Dolny n/Wisłą.

I bardzo mądrze :) Tylko , żeby na gadaniu i zamiarach sie nie skończylo :O Leć Kluczu Dzikich Gęsi ..... na poludnie albo na zachod ... tam gdzie cieplo Będzie dobrze , tylko wylącz tego kompa :) i leć ... :)

Lecę na hektary, Cornelio. To moje szczęście. Wielu rzeczy mi Pan Bóg odmówił. Hektarami jednak pobłogosławił. Na hektarach jest spokój. Nie będzie domu. Nie będzie jeziora. Będzie las, spokój i mnóstwo wiatru. Będzie erem.

Może odosobnienie jest najlepszym sposobem żeby poskładać siebie na nowo. Powodzenia :)

Pewnie masz rację. Wymagam reanimacji. O własnych siłach nic już nie dam rady zrobić.

A może możemy Ci jakoś pomóc?

Dasz, dasz.... tylko o tym teraz nie wiesz :) Pan Bog nie daje nam takich krzyży do niesienia , ktorych nie zdolalibysmy udźwignąć :)

:-) Nie możecie.

Nie rezygnuj z planów budowlano-jeziornych. Zrób to dla siebie. Starczy tych rezygnacji.

Masz rację. Pewnie udźwignę. Nie masz racji, Cornelio - skąd tyle ludzi z pochlastanymi żyłami?

To musisz pozbierać się sam. Poszukać w sobie siły, która pozwoli Ci żyć. Nie wegetować a żyć.

Nikt nie mówi o wegetacji ale raczej o sposobie na życie. Spokój i mnóstwo drzew nad głową. Zbliża się wiosna. Siewki świerka powypadały. Zostaną wysiane. Kiedyś z nich będzie piękny, pachnący las.

Wiesz co Kluczu :D ? Jak widze Cię tu miotającego się po tym forum , to mam wrażenie , że masz sily za dziesięciu :P nie tylko do udźwignięcia swoich problemow , ale też do wspomożenia innych :) Więc nie farmazol o braku owych sil , tylko leć zalatwiać te papierki urzędowe na budowe Bonanzy :D:D:D Jak bym Cię tak zlapala w swoje lapy , jakbym potrząsnęla ze trzy razy , to bys znalazl wlasciwy kierunek i przestal się użalać nad sobą !Kopniak porządny też by Ci się przydal :P Facet jestes - duży , dorosly facet z niemalymi osiągnięciami , kurcze ...czego beczysz? :P Baby maja Cie pocieszać? :P Jasny gwint!!! :P:D

Jasne, jasne, Cornelio. Łkanie nie przystoi mężczyźnie. Ja nie płaczę. Może kilka razy w życiu zaszkliły się mi oczy. Kiedy umierał mój ojciec. Kiedy umierał Jan Paweł. Ale to nie były łzy rozpaczy. To były łzy wzruszenia. Ostatnimi czasy jakby wzruszam się częściej. Nie mniej jednak, mogę o sobie powiedzieć - jestem niepłaczący facet.

Wziąles doslownie .... no coz ... można i w ten sposob udawać , że się nie zrozumialo .:P Ja muszę już uciekać .... strasznie mnie zaabsorbowales tymi swoimi topikami :P :D

Miej się dobrze, Cornelio :-) Dziękuję za wszystko.

Niezamaco :D