plusy bycia ze starszym facetem...jakie są?

chodzi mi o kolesia o 20 lat starszego. proszę o wypowiedzi wszystkch, w szczególności kobiet, które są w takim związku, a wiem że niemało tu takich :-)

brawo!

od ciebie i zagarniesz majątek:-p

kolesia?

ja bylam ze starszym o 18 lat....to byla jedyna milosc mojego zycia,po prostu zakochalismy sie w sobie a on byl niestety zonaty....bylismy 6 lat...plusy sa takie ze ...po prostu byl...jesli jest milosc,to wiek nie jest wazny,mi po prostu trafil sie starszy i teraz nie umiem bez niego odnalezc sie

chyba jest żle z tobą skoro za starucha się zabrałaś ,granica wieku jak dla mnie może wynosić góra do 10 lat ,ale to też dużo

Dla mnie też facet 15 lat starszy był najlepszym kochankiem jakiego sobie można wyobrazić i będę za nim tęsknić do końca życia! Takie rzeczy przeżywa sie tylko raz!

do ech ech.....wiec chyba rozumiesz co czuje,po prostu ja nie umiem sie pozbierac,a Ty jak sobie poradzilas?

małolaty na nas lecą starszym ???

kasa non stop jest bez trudu......

hahha->gdzie przeczytałaś, że się za takiego zabrałam (???) i proszę cię- bez takich głupawych komentarzy a la: głupia jesteś, dla mnie max.granica o 10 lat; wiesz moja droga nie każdy musi żyć tą samą filozofią, co ty...świat byłby nudny....:-) wiesz, co oznacza termin tolerancja? jeżeli nie, to sobie sprawdź i pomyśl nad tym, a może zmienisz swój stosnek co do poniektórych spraw. ps. zresztą sama nie wiesz, co cie w życiu może spotkać :-) pozdrawiam

ja byłam w takim związku,na początku zgrywał chłopczyka ,ubierał się jak młodzieżowo, wesoły,lubił się bawić,ale jak się póżniej wydało to była tylko gra ,z czasem stał się nudny,wiecznie zmęczony,chorowity, po prostu przestał już nadążać za mną ,jednak to już nie te lata a miał wtedy 47 lat...

Pewno, że rozumiem. Nie poradziałm sobie tak do końca......proces leczenia trwa już 13 rok.

ech-> a ile mieliście lat?

Mój facet jest 30 lat starszy. Nie zgrywa chłopczyka, nie próbuje sie odmładzać na siłę. Jest mądry, odpowiedzialny i opiekuńczy. Ze swojej strony myślę, że trochę zastępuje mi ojca, bo takowego nie miałam.

Ja byłam tuz po 30, a on ok. 50

oj,jaka jesteś drażliwa.chcesz starszego o 20 lat,to miej go ale co o nim powiesz za dwadzieścia lat? jak wtedy będziesz go traktować?

do ech....13 rok?to bardzo dlugo.A macie kontakt?jak to u was bylo?napiszesz mi troche o tym?spotykalas sie potem z kims?bo ja kazdego splawiam i czuje taka ogromna pustke emocjonalna i wypalenie ze nie umiem sobie poradzic

ja jestem drażliwa? w mojej wypowiedzi nie było żadnego ataku :-) odpowiedzialam, co myślę. Wg mnie to drazliwa była wypowiedź hahha, czyż nie? Powtarzam nie mam faceta 20 lat starszego; od 3 lat jestem w związku z mężczyzną starszym o siedem lat...

20 lat różnicy? Nie - dzięki. Tatę już mam

a mój jest 3 lata starszy. jest odpowiedzialny, opiekunczy, ukochany. Niedlugo zostanie moim mezem... nie wierze w te gadki, ze starszy facet ma coś (oprócz lat) czego nie mają młodzi. Ale wiem, że trafić na takiego faceta jak mój jest trudno.Może wyjątek ten potwierdza regułę? Też nie miałam ojca, ale wiązać się z tego powodu z jakimś gościem starszym o 20 czy 30 lat nie zamierzam. Związek to partnerstwo, nie tatusiowanie. Wg mnie takie związki są chore, ale to moje zdanie, każdy robi co mu się podoba. Facet 20 lat starszy może być fajnym mateiałem na krótki, niezobowiązujący romans, ale nie trwały związek do końca życia. pozdrawiam.

22

Liptonka zgadzam sie - jeden ojciec mi wystarczy :D Facet 30 lat starszy?? :O

to szuka starszego kochanka. wiem co czujecie, bo chociaz nigdy nie mialam faceta starszego od siebie o 5 lat, z ojcem dobrych ukladow nie bylo, to pociagaja mnie starsi faceci wlasnie 10 - 15 lat. Wiem czym jest to spowodowane. Brakiem dobrych relacji z ojcem.

hmmmm czyli moja potencjalna kochanka w tym roku idzie do pierwszej komunii:)

i w tym miejscu z agatusia sie zgadzam:D choc po romansie moze istnieć jeszcze długa intymna przyjaźń

widziałam się znim tylko raz, 6 lat temu... Mieszkamy w tym samym mieście, oczywiście on jest żonaty, bo jakże by nie! Ale nie ma mowy o spotkaniach, juz wtedy MUSIELIŚMY się rozstać, by nie rozwalać życia ani jemu ani mnie, tylko że jemu sie faktycznie nie rozwaliło, a mnie - całkowicie, w drobny mak....a potem...potem związałam się z kimś, żyję niby normalnie, niby wszystko jest ok, ale w duszy dzieje się, co się dzieje i już inaczej nie będzie. Tyle, że przestałam na cokolwiek czekać. Swoją miłość i opętańcze pożądanie przeżyłam. I w ogóle tylko po to sie urodziałam. Pogodziłam się faktami i już! Moge być miłą, uśmiechniętą partnerką życiową dla kogoś innego, dawać mu absolutnie wsystko, czego potrzebuje i tworzyc po prostu dom.