Szukam bratniej duszy z Lublina...:)

Trochę ulżyło jak teściowej się poskarżyłam. A wiem, że się rodziców boi (w końcu u nich mieszka). Teraz zobaczymy co będzie dalej? :o.....................A najśmieszniejsze, że po tym wszystkim zadzwonił do mnie i mi niemal płakał, że chciałby żebym pozwoliła mu do siebie wrócić :o No comments. Największe problemy z głową, w tej rodzinie ma zdecydowanie on :o Ja się przy nim chowam.

Ja już dziś nie wychodzę, jutro do południa też jestem. Gdyby mnie nie było, to wiesz , jak przywołać, może być z "nieznanego". Wrócił syn, na razie mnie nie przegania.

Dziękuję, dziękuję, będę pamiętać! Jeśli chce do kompa, to spokojnie, możesz mu użyczyć. Już mi lepiej.

No, wiesz moja znajoma(z dużym doświadczeniem zawodowym w tej dziedzinie), twierdzi, że różnica między chorymi i zdrowymi polega na tym, iż jedni są zdiagnozowani inni nie. Co do faceta, choć nie znam, zdecydowanie masz rację.

Trzymam się rękoma i nogami,nie oddam kompa!

:) Teraz ja kanapkę sobie zrobiłam. Puściło mnie trochę i zgłodniałam. Od śniadania nic nie jadłam.

Smacznego!

A dziękuję! Faktycznie smaczna, z pomidorkiem.

Też miałam z pomidorkiem, nawet troszkę zostawiłam na ubraniu na potem. ;) Na ogólnym ktoś prosi o tłumaczenie z włoskiego,gdyby ktoś chciał wiedzieć...

oj...chyba nie mam głowy do tego. Uczyłam się wiele lat temu włoskiego. Miałam nawet chłopaka pół Włocha-pół Polaka, ale za cholerę polskiego nie znał :o. Później go rzuciłam, bo stwierdziłam, że nie chce mi się już listów pisać, a tu miałam kogoś "pod nosem"...obecnego męża :o...Jak to było w piosence?-"Eh! Głupia ty, głupia ty, głupia ty!"...tyle, że ja nie Małgośka ;)

A, ja tak tylko....Nigdy nie wiemy, który wybór jest lepszy.Kto wie , jak potoczyłoby się życie w innej wersji...Też czasem o tym myślę.

Ano dokładnie. Może nie miałabym swojej córki? A przecież tak naprawdę to żyję i coś bym tam chciała jeszcze zrobić dla niej, tylko dla niej, więc być może ona właśnie trzyma mnie przy życiu.

Do wanny biegiem, marsz! ;) Upitraszę coś Maleństwu i wrócę. Mogę?

Jasne, jasne, uciekaj i wróć! Dziękuję za poświęcenie mi czasu

Wymiana czasu działa obustronnie! Lecę!

(())

Chyba sobie śpisz, po cichutku idę tyż...

Nie, nie śpię, nie potrafię. Poleżałam z 15 minut, ale to nie było spokojne leżenie. Ciągle ryczę i nie mogę się uspokoić :o. Chciałam iść do sklepu. Mam ochotę na coś słodkiego, ale co zaczynam poprawiać makijaż-ryczę, no i wyglądam niewyjściowo, ech! Poniedziałek do dupy :( Odpoczywaj Gracha!

Ja spałam, telefon mnie obudził. Zaraz zrobię leczo na jutro. Teraz budzę się przy kawie. Mogę kupić Ci coś słodkiego. Nie płakaj...

Tata do mnie dzwonił, podniósł mnie na duchu...A ze słodyczy...przypomniałam sobie, że mam słodkie płatki, zaraz sobie wezmę z mlekiem :)

Cieszę się, że lepiej.:) Z tego, co rozumiem, to i telefon reanimowany.:)

Tak, pisałam to już dużo wcześniej, że rozwaliłam o ścianę, a za chwilę i tak go złożyłam, a byłam pewna, że w drobny mak się rozsypał.

Zrozumiałam,że pozbierałaś, nie że poskładałaś. Jestem na skypie i tu jednocześnie.

To rozmawiaj spokojnie, ja sobie coś tam poszperam w necie, ale zajrzę tu niebawem

Ok. I tak tu będę!:P

A ja jednak w sklepie byłam. Głowę miałam spuszczoną, bo widać, że spuchnięta od ryczenia, ludzie się gapili, ale co tam! Miałam dalej okropną ochotę na coś słodkiego :o. Draże, krówki i lody sobie fundnęłam :o

Bleeeeeeee, pół paczki draży i jednak krówka za mną i już chyba na dziś podziękuję :o

:D do Ciebie! Ja dopiero skończyłam,już nie mogę znieść tych "rozmów"...:O

Szybko się uwinęłaś z tymi słodkościami, trzy minuty.:)

Gorzej Gracha, znacznie gorzej: draże jadłam już po wyjściu ze sklepu :P Krówkę w domu zjadłam :)