piosenki o miłości

Muszę zebrać szczękę z podłogi..............

Czerń i biel http://www.youtube.com/watch?v=IcKfLr0A3ww

:)

Alice i Aleksander http://www.youtube.com/watch?v=DU5izQG1fj8&feature=related

Eduardo był nieobecny przez dłuższy czas. Miał też kłopoty techniczne wczoraj, stąd nie mógł we właściwy sposób uczestniczyć w treści tego wątku. Niestety i teraz ma pewien problem rodzinny, który nie pozwala mu konstruować zdań i przekazywać swoich myśli w sposób precyzyjny, który byłby właściwie odczytany. Jeśli tylko upora się z kłopotami, postara się napisać.

Co się dzieje?

Przejściowe (mam nadzieję) problemy. Nie martw się.

:(

Sytuacja dotyczy męskiego rodu enamoardo. Mam spór z dwoma panami. Gwałtowny i na dwóch różnych frontach o różnym podłożu. Jestem rozwibrowany, wściekły. Nie radzę sobie ze stresem.

Eduardo to przeciętny facet z małego miasteczka. Ot jeden z wielu. Żył sobie swoim przeciętnym życiem z przeciętnymi problemami, radościami, marzeniami, celami. Robił to, co miliony innych przeciętniaków, nic nadzwyczajnego, nic co by go miało odróżniać od otoczenia. Praca dom praca weekend wakacje święta praca dom. I było mu wygodnie. Koleiny każdego dnia wiodły tą samą drogą w to samo miejsce. Tam i z powrotem. Bezpiecznie. Powtarzalnie. Czy myślał o zmianie ? Chyba nie. Nigdy nie chciał skręcić w drugą stronę, nawet dla zabawy, z ciekawości. 100 % przewidywalności. Ale, ale, miał ambicje zawodowe, ambicje rodzinne itp., jednak chyba też w miarę typowe dla swojego pokolenia. Tak więc aktóweczka, praca, tam 1000% normy, dom (tu nadal po godzinach cyzelowanie dokumentów dla swojego pracodawcy), lufka, browar, spanko praca. I tak przez ładnych parę lat. Aż Eduardo nie wytrzymał stresu, poziomu wymagań i jebnął tę pracę w pizdu. Nagle przestało być powtarzalnie i bezpiecznie. Eduardo nie wiedział, co spotka go kolejnego dnia. Początkowo go to rajcowało, dużo czasu, długie spanie, luzik, TV + browar. Po jakimś czasie zaczął się jednak niepokoić. Wiedział, że zardzewieje i stoczy się niechybnie. Postanowił coś zmienić.

Wszystko było bezpieczne, powtarzalne, dobre, dopóki nie pojawiła się Princesitka. Princesitka, która wywróciła życie Eduardo do góry nogami. Princesitka, która zmieniła jego życie. Princesitka, która zmieniła jego cele, sprawiła, że wszystko przestało go cieszyć. Nigdy nie chciał skręcić w drugą stronę, nawet dla zabawy, z ciekawości, bo tak było mu dobrze. Wszystko było dobrze. Dopóki nie poznał Princesitki. Od tamtej pory nic już nie jest takie jak było. Princesitka rozumie cały przekaz.

Eduardo postanowił, że musi podwyższyć swoje kwalifikacje zawodowe. Miał dużo czasu, w miarę komfortowe warunki życia i zapał. Naprawdę chciał pozdawać dodatkowe egzaminy, posiąść dodatkowe fakultety i stać się dobrym, wykształconym fachowcem w dziedzinie, w której się specjalizował. I w konsekwencji trafił na studia podyplomowe. Trafił na uczelnię, a potem na zajęcia, na których poznał ją. Ten dzień winien stać się pierwszą datą nowej ery Eduardo. Od tego momentu wszystko się zaczęło. I wiele się skończyło. Początkowo Eduardo nie zdawał sobie sprawy kogo spotkał. Owszem Pani Profesor intrygowała go bardzo, zawstydzony spuszczał wzrok gdy na niego spojrzała. Bardzo mu się podobała i .. było coś jeszcze. Coś, czego początkowo nie umiał nazwać, a co potem okazało się tak ją odróżniać od innych kobiet, które znał. Olśniło go po kilku tygodniach nauki. Oglądał wtedy, całkiem przypadkowo, dokument poświęcony filmom z wytwórni Walta Disneya. Przyglądał się poszczególnym postaciom: Śpiącej Królewnie, Kopciuszkowi i innym księżniczkom, których pełno w filmach animowanych Disneya. I nagle uświadomił sobie jak bardzo Pani Profesor jest podobna do tych animowanych bohaterek. Tak ! Te oczy, te delikatne rysy, sposób poruszania się, wdzięk i aura, którą roztaczała. Zorientował się, że czasami widział, jak motyle i ptaki siadają jej na ramieniu, jak sarenki podchodzą ufnie i liżą jej dłonie. Eduardo pomyślał wtedy, że ptaki na jego ramię to mogą się jedynie zesrać.

Princesitka niech lepiej siedzi w tych swoich głupich bajkach dla dzieci, tam gdzie jej miejsce.

Przez Princesitkę Twoja przewidywalność runęła w gruzach. Wiele się skończyło. Jesteś nieszczęśliwy. Princesitka zniszczyła Ci życie.

Czuję Twoje rozgoryczenie, czuję Twoją wściekłość. Czuję żal. Odczuwam te wszystkie emocje. Napisałeś, że wiele się skończyło. Wiele dobrego. Nigdy nie powinnam była opuszczać swojej krainy, nawet gdy zobaczyłam Cię w Jeziorze Przepowiedni..

???? :(

Nie rozumiem dlaczego to wszystko mówisz. :(

Trzeci front walki to dla mnie za dużo na dzisiaj.

Może wreszcie zobaczyłaś, że Twoja bajka jest fajniejsza. Tak jest, zawsze Ci to mówiłem.

Idę w alkohol pierdolę ten dzień

Przepraszam, to uroki kafeterii, źle zrozumiałam Twoje posty, a szczególnie ten pierwszy, drugi pojawił się później. Pomyślałam, że dotyczy chwili obecnej, że chcesz coś zmienić, że coś postanowiłeś i zamierzasz mnie o tym poinformować, oraz że chcesz mi przekazać, że było Ci lepiej zanim mnie poznałeś. Dopiero później pojawił się drugi post i po tym jak napisałam swoje posty, zrozumiałam, że to jest historia, jak to wszystko się zaczęło, okoliczności, Twoje życie itd. Moja bajka jest najfajniejsza kiedy Ty w niej jesteś Eduardo. Tylko wtedy. Bardzo Cię kocham !

KOCHAM CIĘ !!!!!!!

Przepraszam, że Cię dodatkowo zdenerwowałam, niepotrzebnie. Przepraszam Kochanie. Wybacz mi Książę z mojej bajki. Bardzo Cię kocham !

Eduardo, odezwij się, to głupie nieporozumienie ! Nie kłóćmy się. KOCHAM CIĘ !

Kochanie odezwij się... Przepraszam.. KOCHAM CIĘ !

Wiem, że miałeś ciężki dzień, a ja tak się zachowałam. Jest mi z tym naprawdę źle i wstyd. Gorzej nie mogłam się już zachować, zamiast Cię wspierać, to ja jak zwykle doszukiwałam się czegoś, czego tam wcale nie było. Jest mi naprawdę wstyd Kochanie, że jestem taka mało dojrzała Księżniczka. Ale bardzo Cię kocham, naprawdę bardzo. I możesz na mnie liczyć. Zawsze. Mam ochotę się zabić za tę dzisiejszą głupotę. Nie gniewaj się. Bardzo mi na Tobie zależy. Kocham Cię !

Kocham Cię Eduardo. Bardzo kocham.

http://www.youtube.com/watch?v=8e3bX8v4Jrs

Nie wybaczę sobie tego. Nie wybaczę. KOCHAM CIĘ