Przemoc ekonomiczna w małżeństwie

Najpierw miłość, lukrowe plany o wspólnej przyszłości, małżeństwo, dziecko...a potem wszystko się zmienia. Mąż mówi żonie, że nie musi pracować, on da radę utrzymać dom, ją, ich dzieci, bo tak ją kocha i robi to z troski dla niej. Chce jedynie by dbała o ich wspólny dom, jego. Zabrania jej pracować, iść na studia, podnosić kwalifikacje, bo to jest jej nie potrzebne. Kupuje jej ubrania, błyskotki, ale ona ma siedzieć w domu. Potem zaczyna się piekło. Facet zaczyna wydzielać kobiecie( żonie) pieniądze, rozlicza ją co do złotówki, wymaga nawet paragonów na zakupy za żywność dla dziecka. Kontroluje jej wydatki, wydatki rodziny. O każdy wydatek na siebie- pójście do fryzjera, kosmetyczki, zakup ubrań- kobieta prosi się( żebrze) od męża. I to czy jej na to da pieniądze zależy teraz od tego w jakim będzie humorze, ewentualnie czy spełni to co on od niej żąda. Żona staje się prostytutką męża. Krótkowzroczne są kobiety, które same uzależniają się od mężczyzny, rezygnują z pracy i zostają w domu. Facet nie traktuje starań kobiety o utrzymanie domu, wychowanie dzieci jako pracy. Dla niego pracuje ten, co przynosi kasę do domu, a żona to tylko służąca, praczka, sprzątaczka i prostytutka.