Dzisiaj zmieniam swoje życie

Dziekuje za rady i ciepłe słowa..bardzo!

Ja mam 177cm wzrostu i moja wymarzona waga to 65kg, ale tyle to ja chyba w liceum ostatnio ważyłam...

W temacie rad: zgadzam się w zupełności z tym, co mówi ONA :) Też wiele razy zakładałam krótkoterminowe cele, albo "10 kilo w miesiąc", potem tydzień nie jadłam a kolejne dwa jadłam za dwóch i waga szła najpierw powoli w dół, ale potem już ostro w górę. Albo sakramentalne "zaczynam od jutra". Od jutra, więc dziś można się jeszcze nawpier*****ć. Albo jak już jem - to tabliczka czekolady, bo jak kraść to miliony! Miliony kalorii. :) Teraz też mam cel, otóż chcę schudnąć przed ślubem, choć to jest rzecz, która przede wszystkim pomogła mi zacząć. :) Po prostu nie było już możliwości odkładania tego "do jutra". Mam ponad pięć miesięcy, zrzuciłam już prawie 4 kilo, przede mną kolejne 14. :) Odchudzam się już ponad miesiąc i sądzę, że weszłam już w swego rodzaju rutynę, chwilę wcześniej przestałam też jeść mięso. Codziennie uświadamiam sobie, jak bardzo dieta wpływa na nasze samopoczucie. Nawet kawę z mlekiem ograniczyłam, choć jej nie słodzę. :) Na święta planowałam zjeść jakąś rybę, ale teraz zaczęłam się poważnie nad tym zastanawiać - bo jak gdzieś w markecie kątem oka zobaczę te biedne karpie to aż mi się serce kraje i myślę: ja tej ryby nie lubię, ale czy inne w podobny sposób nie są traktowane... i odechciewa mi się jeść to. :/ W temacie wyciągania wniosków z poprzedniego roku i planowania kolejnego: - muszę więcej pracować nad doktoratem i więcej czytać :) (poza pracą tym właśnie się zajmuję, ale w zbyt małym stopniu :) ) - muszę nauczyć się być z siebie zadowolona :) Jedna rzecz wiąże się z drugą i obie idą ze mną z 2016 do 2017 :) Jedyna rzecz, jaką moi rodzice schrzanili w moim wychowaniu to wpojenie mi wiecznego "nie wystarczy". Cały czas zdaje mi się, że robię za mało, uczę się za mało, pracuję za mało (odchudzam się "za mało" też), a gdy już coś osiągnę nie cieszę się, bo patrzę już trzy kroki naprzód i myślę: o nie, dopiero jak osiągnę to i tamto to będzie dobrze. Oczywiście zawsze jest jakiś kolejny stopień i tak w nieskończoność. Uświadomiłam to sobie jakiś czas temu i staram się z tym walczyć, bo dochodzi do tego jeszcze chory perfekcjonizm - ale nie taki, że odnosisz sukcesy i jesteś tytanem pracy (tak nie robią prawdziwi perfekcjoniści) tylko taki, że dajesz sobie poprzeczkę najwyżej jak tylko można, a potem żyjesz w stresie i przerażeniu, że nie osiągniesz sukcesu. :D Brzmi strasznie, wiem. :D Dlatego staram się doceniać samą siebie i to jest mój plan na nadchodzący rok. Wprawdzie oczywiście nie skończyłam jeszcze pisać, ale to co zrobiłam do tej pory jest wartościowe i chciałabym tak dalej trzymać. No, może ciutkę przyspieszyć. Opublikować badania w dwóch językach. I za granicę jechać na dobrego podstdoca. I ogólnie być profesorem i żyć z nauki. I wszystko! Wszystkooo! ;) ;) ;) ;) Pozdrawiam ;)

Parasole- ja też mam ten chory przymus perfekcjonizmu i cały czas sobie wmawiam, że muszę być idealna, że wszystko robię źle, i kończy się zawsze na tym, że albo robię coś idealnie, albo wcale nie robię. :o Strasznie mnie to demotywuje, i dlatego ciężko mi jest wziąć się za siebie.

Hello :) dziewczyny ja mam tak samo! wszystko albo nic, czyli obzarstwo albo dietowanie, masakra...wiem, ze odchudzanie zaczyna sie w glowie, wiec staram sie sobie w niej poukladac. Normalnie zaczelabym pewnie ostra diete po Nowym Roku, ale szok jaki przezylam po zwazeniu sie, zmienil troche moje nastawienie. Nie moge juz dluzej zrec i dietowac na zmiane! Zmiana nawykow na stale, malymi kroczkami celu :) Dziewczyny jak przezyjemy okres swiatecznego i sylwestrowego obzarstwa? Macie jakis plan?

Myslalam tez intensywnie o mojej motywacji i wpadlam na jedna ale bardzo przekonujaca: moja szafa! Pelna ubran w ktore nie wchodze, a jesli wchodze to wszystko mnie uwiera i czuje sie okropnie. Moje ubrania sa w przeroznych rozmiarach, od wagi 65kg to 80kg. Plan jest aby powoli wyrzucac ciuchy slonicy, malymi kroczkami do celu ;) I chce odswiezyc swoja szafe, pooddaje ile sie da bo mam definitywnie za duzo ubran.

Jesli chodzi o rodzine, to u nas tez sa kwasy po meza stronie...i ja bardzo to przezywam bo jestem osoba, ktora niestety bierze wszystko do siebie, kazdy komentarz ze strony jego rodzenstwa wyprowadza mnie z rownowagi a czasem wrecz doprowadza do lez :( Niestety Rodzice meza nie widza zadnego problemu, i mimo ze sa kochani i pomocni, mam jakis niesmak przez ta cala sytuacje w stosunku do nich. Teraz jest praktycznie tak ze nie utzrymujemy kontaktu z meza rodzenstwem tylko z Rodzicami. Masakra

Wiecie co, ja do konca nie wierze w postanowienia Noworoczne. Tzn, nigdy przenigdy w zadnym niestety nie wytrwalam. Na pewno jest to jakis punkt w kalendarzu, kiedy latwiej sie zreflektowac i wyznaczyc sobie jakies cele. Moze w tym roku sprobuje znowu :) Na pewno punkt numer jeden to jeszcze wiecej czasu poswiecic mojej coreczce w 2017. Numer 2 - mniej sie przejmowac durnymi ludzmi. Numer 3 - zadbac o siebie fizycznie i mentalnie Numer 4 - czytac wiecej ksiazek Numer 5 - wiecej wyjazdow w gory i na przerozne wycieczki

Upup

Ech, dziewczyny! Ja też mam pełną szafę ubrań, w które nie wchodzę... Jutro rano ważenie. Zobaczmy, ile będzie na wadze, ale myślę, że mam jakiś zastój. Zjadłam dziś trochę suszonych fig i ciastko owsiane... poza tym warzywa i wasę z serkiem. Co do motywacji - przyznam się Wam, że lubię się motywować negatywnie. Nie jestem jakąś zawistną osobą, ale jeśli widzę, że ktoś za kim nie przepadam albo ktoś z kim po cichu rywalizuję (czasem wbrew własnej woli; znam kilka osób, które same rywalizują ze wszystkimi i ani się człowiek obejrzy już jest obiektem porównań...) osiąga coś, czego ja nie osiągam... czuję takiego motywacyjnego kopa. Czy też może raczej ukłucie. ;) Jutro dzień prawdy, trzymajcie kciuki! :)

Hej hej, jakos ciezko mi dzisiaj, glodna jestem mimo ze jem. Mam nadzieje ze to poczatki diety i organizm sie po prostu przestawia... Do tego kolezanka z pracy obchodzi dzis urodziny i przyniosla kuszace mufinki czekoladowe! trenuje silna wole :)

Hej, ja właśnie odpisuję z rowerka, jak zwykłam robić :) Przestawiłam go w inne miejsce i od razu jakoś tak "świeżej" się czuję ;) Okna otwarte niemal na oścież, hehe tak jest najlepiej :D Dobra, muszę się skupić, będę jechać jeszcze gdzies do 19, bo dzis nie moglam sie powstrzymac i wpierrrtolilam 2 paki cheetosow :o :(

Edzia to pedaluj i spalaj :) Ja dzis wypilam 1.5 l wody i nie tknelam mufinek- jestem z siebie dumna!

Brawo Fiale :) ja nigdy nie umiem się przed żarciem powstrzymac :o

:) mi dzisiaj dobrze poszło oprócz lampki wina, ale była okazja, świętowaliśmy z mężem rocznice poznania :) wiec nie żałuje 3 dni diety za mną :)

Hej dziewczyny :-D Czy przyjmiecie jeszcze jedną zagubiona duszyczke??? Od piątku nie jem pieczywa, ziemniaków i słodyczy...dużych efektów nie widzę, może -1 kg Przez całe życie, tak jak Wy, albo dietkuje, albo pozeram wszystko. Ubrania w szafie, chyba wszystkie się pokurczyly, upchane półki...a ja stoje i zastanawiam się co na siebie założyć :-P Życzę miłej nocki, pozdrawiam pa

Przyjmiemy :) U mnie na wadze niestety zastój: jak było 74,4 tak jest 74,4... :( W dodatku dzisiaj cały dzień siedziałam na tyłku, bo pisałam projekt, a potem piekłam rzeczy na pracową imprezę mojej lepszej połowy. Powstał piernik w polewie z Marsów (tak, tak, z batoników Mars) posypany orzechami i domowe pralinki czekoladowo-orzechowe obtaczane w pistacjach... Może ze dwa razy oblizałam łyżkę (ale nie taką pełną ;) ), żeby zobaczyć czy smak ok, a poza tym trzymałam się dzielnie. Gary po czekoladzie od razu zalałam w zlewie wodą, żeby mnie nie kusiło. Tak samo po masie marsowej, która bardzo dobra jest też do sernika :) Podobnie jak Snickersowa, sasasa. :D Nie bardzo ciągnęło mnie w stronę próbowania, bo mi smutno, że na wadze zastój. Ale może zawieziemy teściom w Boże Narodzenie, niech tyją :D :D TAki american cheescake na philadelphiach oblany snickersami to byłoby coś... :P Wróciłam do pełnej motywacji: oby w przyszłym tygodniu waga pokazała spadek! :) A, powiem Wam szczerze dziewczyny, że już parę razy się w życiu odchudzałam, ale tak powoli jeszcze nie szło. Może to dlatego, że w końcu się nie głodzę...? ;)

UP

Hej Majka witamy :) Kolejny dzien diety przede mna, dzis bez pokus w biurze ufff, wieczorem silownia :)

Hej dziewczyny, jestem i ja :) Dzisiaj pracuje w domu, więc w końcu mam trochę czasu żeby coś napisać :) U mnie dieta cały czas dobrze bez wpadek, ćwiczenia też dobrze z tym, że wczoraj nie poszłam na siłownię z braku czasu ;/ skończyliśmy pracę po 22.00 i już wszystko było zamknięte. Mam nadzieję, że dziś mąż wróci wcześniej z pracy i pójdę wieczorem na basen i na saunę bo dawno nie byłam :) W ogóle to czytałam ostatnio taki reportaż o tym, że ćwiczenia powinno się urozmaicać żeby organizm się do nich nie przyzwyczaił, dlatego pomyślałam że basen będzie dobrą odmianą, bo ja od kilku miesięcy tylko biegam xD Dzisiaj weszłam na wagę i dalej miała 74,9kg więc jeszcze stoję w miejscu, ale mam cichą nadzieję że do końca miesiąca będzie te 72kg i tak chciałabym zakończyć 2016 rok - czyli być na minusie o 22kg. Więc mój cel krótkoterminowy to 3kg w 15 dni. Dam radę? :D

Ona XXL pewnie ze dasz rade, idziesz jak burza! Co robisz w swieta? Jak bedziesz sie pilnowac? Nie pijesz alkoholu w okresie Sylwestra?

ja chyba nastawie sie zeby po prostu w tym okresie nie przytyc... a od Nowego Roku mam nadzieje zaczne chudnac

A swoją drogą mąż mi wczoraj powiedział, że jak dla niego wyglądam już idealnie i zaznaczył, że pozwala mi schudnąć jeszcze tylko 5k maksymalnie :D hehe ale oczywiście mnie to nie powstrzyma :) Ja chcę ważyć 60kg i myślę, że do lata 2017 mi się uda osiągnąć ten cel :) A już naprawdę bliżej niż dalej :) W ogóle to dziwnie się czuje wchodząc na wagę i widząc ile teraz ważę. Już się przyzwyczaiłam do tych kolosalnych 9 z przodu... a tu tyle mniej ! Ahh ! Warto, naprawdę warto zrobić coś dla siebie!

Fiale dzięki za wsparcie:) Też myślę, że dam radę ! A co ! hehe :) Wiesz co święta planuje w takim samym stylu w jakim żyję dzisiaj :) Jedziemy z rodziną do moich rodziców na święta i już poprosiłam o przygotowanie dla mnie rybki duszonej z warzywami. Oni co roku jedzą karpia panierowanego z ziemniakami i białą kapustą, ale widzą moje efekty i chcą przygotować też coś dla mnie, bo ja po prostu nie jem już rzeczy smażonych i podejrzewam, że mój żołądek miałby już trudność z trawieniem tak przygotowanego pożywienia. Barszcz z uszkami oczywiście zjem, bo zupki uwielbiam :) I tyle :) Tak będzie wyglądać moja wigilia. Jeżeli chodzi o inne smakołyki - ciasta, sałatki w majonezie, to już nawet nie patrzę w tamtą stronę, więc zupełnie mi to nie przeszkadza. Odzwyczaiłam się od cukrów, dlatego ich nie potrzebuje i nie toczę walki sama ze sobą czy może nie zjeść kawałeczka. Po prostu słodycze nie robią na mnie żadnego wrażenia. Jeżeli chodzi o alkohol, to coś Ty;) To jest chyba jedyna pokusa, której ciężko mi sobie odmówić w towarzystwie, tym bardziej że nie pije codziennie tylko raz na czas :) Dlatego jak najbardziej zamierzam się napić, ale z zachowaniem jednej zasady - absolutnie nie jem niczego do alkoholu, gdyż wtedy wartość kaloryczna alkoholu i jedzenia się pomnaża. Jeżeli pić to z umiarem i bez przekąsek :) Uwierz mi, że od tego nie przytyjesz :) Zresztą ja przez ten okres 3 miesięcy bycia na diecie kilka razy sięgnęłam po alkohol i na wadze nie zobaczyłam nawet 100 gram więcej, także nie przejmuje się tym wcale :)

parasole, zdecydowanie tak! Nie sztuką jest zrzucić 5kg na głodówce, a potem przytyć 7kg jak zaczniemy jeść normalnie! Chyba każda zdesperowana dziewczyna będąca na "diecie" przez to przechodziła. No, ale moim zdaniem z dietą i prawidłowym odchudzaniem nie ma to nic wspólnego i żadne z tego efekty na później. Dlatego stanowczo lepiej jest odchudzać się z głową, jeść zdrowo i ćwiczyć, a przede wszystkim czuć się dobrze! Wówczas efekty same do Ciebie przyjdą :) W moim przypadku bardzo sprawdziło się jedzenie tylko do 17.00 maksymalnie. Chodzę spać około 23.00 - 24.00 codziennie i na sam wieczór pije już tylko herbatki, wodę czasami nawet szklankę soku, ale w żadnym wypadku już nie jem.

Aaa swoją drogą dziewczyny, umówiłam się już do kosmetyczki na przedłużanie rzęs ! I nie mogę się doczekać :) Efekty które widziałam u innych dziewczyn są oszałamiające, a i mega mi to życie ułatwi! Jak idę na siłownię, a później pod prysznic to muszę znowu 30 minut liczyć na makijaż i wysuszenie i ułożenie włosów ! A mogłabym zaoszczędzić przynajmniej 15 minut co w moim przypadku to bardzo dużo!!!

Macie jakieś plany na sylwestra ? Ja jeszcze żadnych ! :O

Korzystając z wolnego czasu, który jeszcze mam chciałam na koniec napisać moje podsumowanie tego roku i kilka postanowień na nowy rok :) Zrobię to teraz, bo od jutra do wigilii mogę być niedostępna, lub tylko pisać po 2-3 zdania, żeby się zameldować u Was :) No więc I część : podsumowanie 2016 roku. Był to dla mnie ciężki okres, bardzo stresujący, ale niestety też przykry ze względu na wysoką wagę. Doskonale pamiętam te imprezki rodzinne, na które nieważne w co bym się ubrała i tak słyszałam komentarze z cyklu : o boże! jak Ty przytyłaś! No strasznie przybrałaś na siebie! Powinnaś się porządnie odchudzić! I takie słowa w tym roku usłyszałam 4 razy ;/ 2 razy na weselach rodzinnych, 1 raz na komunii i 1 raz w rodzinie na imieninach. No... masakra. Za każdym razem miałam ochotę wyjść i płakać, ale byłam silna... tak jakby. Pamiętam jak szłam na zakupy i sięgałam po rozmiar 42-44. Pamiętam jak szukałam ubrań w szafie i wszystkie robiły się gwałtownie za małe. Pamiętam nawet jak byłam z przyjaciółmi w parku rozrywki i poszliśmy na jakiegoś głupiego roler costera, gdzie gość musiał mi 2 razy docisnać zapięcie, bo odstawało od reszty innych osób. Co za wstyd. No i tak na każdym kroku, ciągłe upokorzenia. O matko! Pamiętam jeszcze zdjęcia z panieńskiego mojej przyjaciółki, które wrzuciła na facebooka, a pod spodem same komentarze jak dużo przytyłam i wyglądam zupełnie inaczej... pamiętam spotkania z przyjaciółmi męża, którzy stwierdzili, że postarzałam się o 10 lat. No dramat. Pamiętam wakacje tegoroczne w Grecji, gdzie wyglądałam jak wieloryb i kąpałam się w paleo, bo mi było wstyd się rozebrać. Same już chyba wiecie, skąd się wzięłam moja pierwsza motywacja do działania. Ten rok dał mi porządnie do zrozumienia, że muszę coś zmienić w swoim życiu... że muszę zrobić coś dla siebie, bo będzie tylko gorzej. Tylu alarmów, nie miałam jeszcze nigdy.

Ten rok kończę o 20 kg lżejsza... (mam nadzieję, że skończę o 22kg lżejsza :D). Dzisiaj patrzę już w innym kierunku. Kupuję ubrania w rozmiarze 38 (M). Mam dużo lepszą kondycję, jem zdrowo. Wyglądam dużo lepiej i mam tego świadomość. Teraz zrobiłam sobie jeszcze nową fryzurkę, zaraz zrobię te rzęsy moje upragnione :) Za chwilę powinien przyjść jeszcze kurier z nowymi sukienkami, które sobie zamówiłam przez internet (nie miałam czasu na chodzenie po sklepach, a muszę mieć w czym chodzić) i nie mogę się doczekać jak je przymierzę ! Ponadto widzę w oczach mojego męża podziw dla tego co ze sobą zrobiłam! Widzę jak na nowo mu się podobam i go pociągam. To jest przepiękne uczucie! Dużo osób już mi powiedziało, że schudłam i wyglądam bardzo fajnie. To też mnie nakręca. Tak więc wydaje mi się, że ostatnie 3 miesiące wykorzystałam w pełni jak tylko mogłam. Oczywiście w lustrze patrzę na siebie trochę bardziej krytycznie niż 20kg temu. Mam w stosunku do siebie dzisiaj jeszcze większe oczekiwania. Mam w sobie chęć wyglądania jeszcze lepiej. Widzę już wzrok mężczyzn na ulicy w moją stronę (wcześniej tylko patrzyli na moje grube uda nie podnosząc nawet głowy w kierunku twarzy). Wszystko to daje mi kopa, aby iść po więcej! Wiem, że jestem silną kobietą i wiem, że dam radę osiągnąć swój sukces!

Część II - postanowienia noworoczne. W 2017 roku będę kontynuować swoją dietę, będę chodzić na siłownię i dalej ćwiczyć. Nie zaprzepaszczę na pewno swoich osiągnięć. W pierwszej kolejności chciałabym pójść z przyjaciółmi na imprezę sylwestrową, założyć super kieckę i wszystkich zachwycić! W następnej kolejności myślę o wakacjach, na których chciałabym autentycznie wyglądać tym razem jak milion dolarów, a nie jak złamany grosz ... szykują się też następne wesela znajomych i mam nadzieję, że mój mąż tym razem będzie ze mnie dumny ! Niestety w tym roku tylko było mu przykro razem ze mną... A poza tym myślę też o zmianie pracy, gdyż moja jest za bardzo stresująca i nie nadążam w takim trybie życia.