Znajomość z kimś z innego kraju.

Nie mogę znaleźć niczego podobnego, więc piszę.

Kilka miesięcy wstecz poznałam w pracy chłopaka z innego kraju.  Dokładnie z Gruzji. Jest to chłopak który pracuje tutaj, i mieszka w hostelu pracowniczym. Długo trwało zanim udało mu się mnie odnaleźć online żeby ze mną rozmawiać. W zasadzie próbował na kilka sposobów, zostawiał mi numer teleofnu, swojego fb... nie reagowałam aż znalazłam wpis na forum mojej miejscowości na fb który napisał on swoim kulawym polskim. Dałam mu like... i tak się zaczęło. Zaczeliśmy pisać po 2 tygodniach od mojego like.... bo z początku ignorowałam te próby kontaktu. Chłopak mnie w pracy odwiedzal po 5 razy w ciągu jednej mojej zmiany. A ja twardo nie. Cos mnie skusilo i odpisałam.  Zaczęliśmy pisać.  Po kilku dniach namówil mnie na spotkanie. Balam się, mimo że widywalam go bardzo często w pracy, inna kultura zachowanie, poczytałam o Gruzji, o facetach z tamtąd... Koleżanka mnie namowiła i tak zaczeliśmy się spotykać, bariera językowa była z początku tragedią, nie znałam ruskiego, ani on polskiego,  ale stanęło na angielskim, teraz po kilku miesiącach różnie jest języki mieszane.

Ale do rzeczy... Miał dziwny styl starania się o mnie, jeździl do mojje pracy, dzwonił w weekendy tak trochę żeby sprawdzać mnie, ale z czasem zrozumiał że nie może tak robić że ja jestem pilnowana, i chyba zrozumiał bo to skończyl. 

Odnoszę wrażenie że mam problem z zaufaniem mu, miałam już wielu chłopaków i bardzo różne relacje, zdrady,  przemoc... I nie wiem czy to jest kwestia tego że to ja mam problem z zaufaniem ludziom, bo owszem jestem nieufna, ale jemu nie ufam wyjątkowo. I czasem się zastanawiam czy mam rację nie ufając czy przesadzam. On mieszka nadal w mieszkaniu pracowniczym, ba tam jest ich mnóstwo. Wiem w którym miejscu, raz byłam ale to było po to by zamienić auta , jego znajomi wiedzą o mnie bo zanim się ze mną skontaktowali oni jeździli do mojej pracy i patrzyli kiedy jestem żeby kolega mógł jechać podrywać. Takie dziwne. Ja mam swiadomość że on mieszka z ludzmi, faceci, kobiety. Nie mam pojęcia czy pokój dzieli z kobietami. Zawsze mówił że z kolegami. Ja nie potrafię być z nim wlaśnie z tego powodu. Że mu nie ufam, bo słyszałam co się dzieje w takich miejscach.  Boję się poznawać go z moim otoczeniem bo nie wiem jak zareagują. Lubię chlopaka, podoba mi sie, i strasznie lubię w nim to że nie jest z Polski, tak inaczej, inna kultura. Mówi często że chce zamieszkać razem i w ogóle, ale ja się boję tej znajomości. Nie raz chciał zebym poznała kolegów czy coś, ale ja nie, bo się boję ich.  Znam tych kolegów  z widzenia z pracy. Są mega mili dla mnie, aż przesadnie. Nie jeden raz odchodziłam od niego mówiąc że nie możemy razem być itp... kończyło sie to jego proszeniem o powrót żebym była, że on nie chce innej... rzychodził nawet w pracy mnie prosić pisał, dzwonił. I wracałam. Tak setki razy.  Sprawdzalam go, nasyłalam kobiety... żeby sprawdzić czy na inną poleci. Wychodziło to różnie, odpisywał ale tak bez osobowo, nie namawial na spotkania ani nic.

Nawet sama podkładałam mu że ja zdradzam, ja mam innego. Generalnie koleś uparty bo nie odpuszcza.  Ostatnio była sytuacja nie fajna. Postanowiłam z koleżanką sprawdzać, ona też mi namieszała w głowie, że chce wizy, poleci na każdą. Urwałam z nią znajomość.  Za jej namowa pisałam mu przez dwa tygodnie tylko jedno słowo "spie***j" , nie odpuszczał, ale troche ograniczył, i mniej dzwonił i pisal. Potem chciał pogadać, pogadaliśmy ale znalazłam na jego messenger wiadomości z inną... to było w czasie jak mu tak nie ładniepisałam. Tłumaczył mi się parę godzin, potem ja zablokowałam i 2 tygodnie cisza. Czasem wysłał sms że tęskni czy coś. Odblokowałam messenger. Pogadaliśmy i znowu jest ok. W czasie kiedy blokowałam mu messenger dodał nasze foto na relację w messengerze. Byłam zła, bo nikt o nas nie wiedział po za koleżankami...  i bałam się że to wyjdzie. Teraz dopiero mu powiedziałam że nikt o nas nie wie. Że tylko 2 koleżanki. Troche był zdzwiony, bo on mówi że każdy od niego o mnie wie. 

Sprawdzałam go na każdy sposób, pisałam celowo z innymi, olewałam, brzydko odpisywałam, blokowałam, ignorowałam... I on nadal się kręci obok. 

Boje się mu zaufać, boje się otworzyc na tą znajomość. Boję się że koleżanka ma rację z tym wizowcem. Ale ile można latać za kobietą za wizą? Ma dokumenty wszystko, nawet miałam okazję sprawdzić mu paszport i nawet mi umowę o pracę pokazał. 

Poznałyście kiedyś kogoś kto mieszka w hostelu pracowniczym? W ogóle da się to jakoś ogarnąć i warto taka znajomość ciągnać? 

Potrzebuje chyba trzeźwego spojrzenia.

14 minut temu, LadyIndependent napisał:

Potrzebuje chyba trzeźwego spojrzenia.

Myślę, że gość pokazał już swoją determinację. Powinnaś dać mu szansę ale zachować jeszcze ostrożność. Niczego nie obiecywać. Dopiero wtedy wyjdą faktyczne motywacje. Im dłużej jest bariera tym dłużej nie wiesz o co mu naprawdę chodzi i nikt tego nie odgadnie.

Wy chyba oboje do siebie pasujecie, macie oboje jakies zaburzenia  On moze faktycznie chce wizy i ci tak smaruje zainteresowanie. Moze. Ale ty to masz chyba problem ze soba. Jesli juz na poczatku masz takie dylematy to to nie ma sensu, bo z czasem na ogol jest tylko gorzej. Zaufanie to podstawa zwiazku i partnerstwa. I jesli ty zaczynasz ta znajomosc pisaniem mu przez 2 tygodnie spie////aj to az strach mi pomyslec co to mialby byc za zwiazek. Raczej patologiczny. Mam nadzieje, ze nie masz w sobie az tyle determinacji.

17 godzin temu, LadyIndependent napisał:

Nie mogę znaleźć niczego podobnego, więc piszę.

Kilka miesięcy wstecz poznałam w pracy chłopaka z innego kraju.  Dokładnie z Gruzji. Jest to chłopak który pracuje tutaj, i mieszka w hostelu pracowniczym. Długo trwało zanim udało mu się mnie odnaleźć online żeby ze mną rozmawiać. W zasadzie próbował na kilka sposobów, zostawiał mi numer teleofnu, swojego fb... nie reagowałam aż znalazłam wpis na forum mojej miejscowości na fb który napisał on swoim kulawym polskim. Dałam mu like... i tak się zaczęło. Zaczeliśmy pisać po 2 tygodniach od mojego like.... bo z początku ignorowałam te próby kontaktu. Chłopak mnie w pracy odwiedzal po 5 razy w ciągu jednej mojej zmiany. A ja twardo nie. Cos mnie skusilo i odpisałam.  Zaczęliśmy pisać.  Po kilku dniach namówil mnie na spotkanie. Balam się, mimo że widywalam go bardzo często w pracy, inna kultura zachowanie, poczytałam o Gruzji, o facetach z tamtąd... Koleżanka mnie namowiła i tak zaczeliśmy się spotykać, bariera językowa była z początku tragedią, nie znałam ruskiego, ani on polskiego,  ale stanęło na angielskim, teraz po kilku miesiącach różnie jest języki mieszane.

Ale do rzeczy... Miał dziwny styl starania się o mnie, jeździl do mojje pracy, dzwonił w weekendy tak trochę żeby sprawdzać mnie, ale z czasem zrozumiał że nie może tak robić że ja jestem pilnowana, i chyba zrozumiał bo to skończyl. 

Odnoszę wrażenie że mam problem z zaufaniem mu, miałam już wielu chłopaków i bardzo różne relacje, zdrady,  przemoc... I nie wiem czy to jest kwestia tego że to ja mam problem z zaufaniem ludziom, bo owszem jestem nieufna, ale jemu nie ufam wyjątkowo. I czasem się zastanawiam czy mam rację nie ufając czy przesadzam. On mieszka nadal w mieszkaniu pracowniczym, ba tam jest ich mnóstwo. Wiem w którym miejscu, raz byłam ale to było po to by zamienić auta , jego znajomi wiedzą o mnie bo zanim się ze mną skontaktowali oni jeździli do mojej pracy i patrzyli kiedy jestem żeby kolega mógł jechać podrywać. Takie dziwne. Ja mam swiadomość że on mieszka z ludzmi, faceci, kobiety. Nie mam pojęcia czy pokój dzieli z kobietami. Zawsze mówił że z kolegami. Ja nie potrafię być z nim wlaśnie z tego powodu. Że mu nie ufam, bo słyszałam co się dzieje w takich miejscach.  Boję się poznawać go z moim otoczeniem bo nie wiem jak zareagują. Lubię chlopaka, podoba mi sie, i strasznie lubię w nim to że nie jest z Polski, tak inaczej, inna kultura. Mówi często że chce zamieszkać razem i w ogóle, ale ja się boję tej znajomości. Nie raz chciał zebym poznała kolegów czy coś, ale ja nie, bo się boję ich.  Znam tych kolegów  z widzenia z pracy. Są mega mili dla mnie, aż przesadnie. Nie jeden raz odchodziłam od niego mówiąc że nie możemy razem być itp... kończyło sie to jego proszeniem o powrót żebym była, że on nie chce innej... rzychodził nawet w pracy mnie prosić pisał, dzwonił. I wracałam. Tak setki razy.  Sprawdzalam go, nasyłalam kobiety... żeby sprawdzić czy na inną poleci. Wychodziło to różnie, odpisywał ale tak bez osobowo, nie namawial na spotkania ani nic.

Nawet sama podkładałam mu że ja zdradzam, ja mam innego. Generalnie koleś uparty bo nie odpuszcza.  Ostatnio była sytuacja nie fajna. Postanowiłam z koleżanką sprawdzać, ona też mi namieszała w głowie, że chce wizy, poleci na każdą. Urwałam z nią znajomość.  Za jej namowa pisałam mu przez dwa tygodnie tylko jedno słowo "spie***j" , nie odpuszczał, ale troche ograniczył, i mniej dzwonił i pisal. Potem chciał pogadać, pogadaliśmy ale znalazłam na jego messenger wiadomości z inną... to było w czasie jak mu tak nie ładniepisałam. Tłumaczył mi się parę godzin, potem ja zablokowałam i 2 tygodnie cisza. Czasem wysłał sms że tęskni czy coś. Odblokowałam messenger. Pogadaliśmy i znowu jest ok. W czasie kiedy blokowałam mu messenger dodał nasze foto na relację w messengerze. Byłam zła, bo nikt o nas nie wiedział po za koleżankami...  i bałam się że to wyjdzie. Teraz dopiero mu powiedziałam że nikt o nas nie wie. Że tylko 2 koleżanki. Troche był zdzwiony, bo on mówi że każdy od niego o mnie wie. 

Sprawdzałam go na każdy sposób, pisałam celowo z innymi, olewałam, brzydko odpisywałam, blokowałam, ignorowałam... I on nadal się kręci obok. 

Boje się mu zaufać, boje się otworzyc na tą znajomość. Boję się że koleżanka ma rację z tym wizowcem. Ale ile można latać za kobietą za wizą? Ma dokumenty wszystko, nawet miałam okazję sprawdzić mu paszport i nawet mi umowę o pracę pokazał. 

Poznałyście kiedyś kogoś kto mieszka w hostelu pracowniczym? W ogóle da się to jakoś ogarnąć i warto taka znajomość ciągnać? 

Potrzebuje chyba trzeźwego spojrzenia.

Osobiscie nie bylam w Gruzji ale 6 lat temu mieszkałam z koleżanką, ktora byla zafascynowana tym krajem i kulturą. Z tego co pamiętam z jej opowiadań bardzo mili ludzie, przyjaźni i b. Dobrze nastawieni do obcokrajowców. Jak zobaczyłam jej zdjecia z tego kraju. Napewno będę chciała tam kiedyś pojechać. Skoro facet nie odpuszcza to chyba mu zależy, swoja droga mało takich facetow jest. Jeśli twoja kobieca intuicja cie nie zawodzi, może warto jej zaufać skoro masz obawy. 

nikt nie ma prawa za ciebie do decyzji czy on czy nie on, to ty sama w sobie poszukaj odpowiedzi, sama doskonale rozumiesz jaka bedzie reakcja Twoich bliskich, otoczenia, i odpowiedz sobie na pytanie, czy wasze uczucie to przetrwa

2 godziny temu, Czerwone korale napisał:

swoja droga mało takich facetow jest.

Jest mało, bo kobiety same do tego doprowadziły. Gdybyście szanowały to, że mężczyzna nie odpuszcza i mu zależy zamiast go traktować jako natrętnego desperata, to mężczyźni by nie odpuszczali. Ale jak nie, to nie.

4 minuty temu, taki obraz wasz napisał:

Jest mało, bo kobiety same do tego doprowadziły. Gdybyście szanowały to, że mężczyzna nie odpuszcza i mu zależy zamiast go traktować jako natrętnego desperata, to mężczyźni by nie odpuszczali. Ale jak nie, to nie.

Ale w jej przypadku to moze warto sie zastanowic, dlaczego on nie odpuszcza.  Jakas kolezanka dala jej odpowiedz, to pewnie wie wiecej niz ona. Oczywiscie, ze ktos moze powiedziec, ze on sobie poszuka zaraz innej jesli chodzi mu tylko o wize. Fakt jest jednak, ze on nie jest glupi i czuje, ze ona zlapala haczyk wiec nie chce mu sie tej samej zabawy zaczynac z inna. Ale to wszystko spekulacje bo prawde to zna tylko on.

14 godzin temu, gwoli wyjasnienia napisał:

Ale w jej przypadku to moze warto sie zastanowic, dlaczego on nie odpuszcza.  Jakas kolezanka dala jej odpowiedz, to pewnie wie wiecej niz ona. Oczywiscie, ze ktos moze powiedziec, ze on sobie poszuka zaraz innej jesli chodzi mu tylko o wize. Fakt jest jednak, ze on nie jest glupi i czuje, ze ona zlapala haczyk wiec nie chce mu sie tej samej zabawy zaczynac z inna. Ale to wszystko spekulacje bo prawde to zna tylko on.

Wlasnie odpowiedz juz jest prosta.

Poznalam prawde przez jego glupote i nie dopilnowanie. Bo zeby klamac trzeba tez byc odrobine intelignetnym.

A wiec wszystko od kilku dni bylo w porzadku, bez klotni. Wczoraj rano  wdzystko ładnie,  pięknie... az do momentu kiedy nagle na jego profiku znalazlo sie zdjecie z kobieta. Mloda dziewczyna, przy  aucie on ja obejmuje i wpatruje w nia. 

Zdjecie sie pojawilo nagle na jego profilowym z opisem w stylu że ktoś sie dobrze bawi . Tlumaczac na polski . Doslownie scielo mnie z nóg.  Od razu dostal blokade na fejsie i insta.  Co prawda zniknelo kilka godzin pozniej. Dzwonil 3 razy chyba jak sie zorientował ze ma bana, ale juz nie odbieralam.

Moja wersja zdarzen jest taka , ze mialam byc jego wiza do Polski. Klamal w zywe oczy ze jej nie chce (kiedys zlapalam na pisaniu ale to byly rzadkie wiadomosci i ostatnia od tego przeczytania byla kilka dni wstecz i nie mialam z nim wtedy kontaktu) ,przysiegal na mame i wszystko ze nie zdradzil mnie i w ogole...  mysle ze klamal mnie i szukal glupiej zeby zlapac na wize do Polski. Potem pomoglby swojej milosci taka wize dostac, prawdopodobnie byla to jakas ukrainka z jego hostelu. 

Dziwne tylko bylo ze dodal to foto z nia, po kilku godzinach zniknelo. I tez tydzien wczesniej kiedy ja milczalam dodal moje foto na swoje story na fejsie 

Wiec cyrk na kulkach, ale ja sie wycofalam. Zablokowalam nawet nie pytalam o wyjasnienia. W zasadzie on jakos specjalnie nie przezyl tego skoro zadzwonil 3 razy i olal temat.

Ja to tak odebralam i odczulam.  

Najciekawsze ze zdjecie bylo robione pod moja praca i widac na nim ze nie sa kolegami.

Ja pracuje w handlu. 

W dniu kiedy to foto wstawil, ja bylam po nocnej zmianie. Wiec albo myslal ze spie i nie zdarze zobaczyc, albo jak kolezanka mowi ona to zrobila jak byl na*ebany, a tak pil tej npcy alkohol bo mu go jeszcze sprzedawalam.

Tylko kolezanka twierdzi ze to ta dziewczyna wstawila jej zdaniem a on sie zorientowal i usunal.

Ale jaki by miala cel ?

Ja ten opis zdjęcia odebralam jak strzal w twarz.  Potraktowal mnie jak zabawke i przygode i dz*wke. 

Wiec historia rozwiazana.

No i dobrze, ze sie tak szybko wszystko wyjasnilo. Facet od poczatku nie gral  w otwarte karty. Wiec lepiej teraz niz za 2-3 lata.

Dnia 9.10.2020 o 15:46, gwoli wyjasnienia napisał:

Ale w jej przypadku to moze warto sie zastanowic, dlaczego on nie odpuszcza.  Jakas kolezanka dala jej odpowiedz, to pewnie wie wiecej niz ona. Oczywiscie, ze ktos moze powiedziec, ze on sobie poszuka zaraz innej jesli chodzi mu tylko o wize. Fakt jest jednak, ze on nie jest glupi i czuje, ze ona zlapala haczyk wiec nie chce mu sie tej samej zabawy zaczynac z inna. Ale to wszystko spekulacje bo prawde to zna tylko on.

Nie mówię akurat o tym konkretnym przypadku

Jak byś mu wpadła w oko i byl by Toba zainteresowany i jeszcze jak by widzial ze Ty tez sie nim interesujesz, to zrobił by wszystko żeby Cie zdobyć i nie dawal by Ci możliwości zebys tak myslala i tu pisała na ten temat. Takie jest moje zdanie