KPA P

No już myślałam, sporo w sumie tego wszystkiego. Zazdroszczę faktu, że ci się nudzi. Coś dawno u żadnych mózgów nie byłaś:D:D:D

Bo znudziło mi się słuchanie tego samego, po prostu musze się przyzwyczaić, że jest jak jest i nawet nieźle mi idzie :D raz jest lepiej, raz gorzej, jak nowa już nie będę hehe ;)

Skoro nie jest źle, to może i dobre postępowanie.

Bólowo nie jest zbyt różowo, ale na cięższe dni mam ketonal ;) Licze, że jak wzmocnie mięśnie to troche odciąze te kolana, bo cudów raczej nie zdziałam ;)

Może jakoś samo przejdzie. przecież nie może tak być wiecznie.

Może być lepiej, może też być gorzej, nie ma się co martwić na zapas. chociaż mam duże szanse na chorobe zwyrodnieniową, co zostało mi oznajmione z uśmiechem :D (chyba za bardzo się cieszyłam , że nie mam rzs hehe)

Z uśmiechem??? Głupota jakaś...

No mi wtedy było niespecjalnie wesoło, ale stałam już praktycznie w drzwiach, więc się szybko zmyłam ;) właśnie wyjełam narty zza szafy i dokonałam przymiarki :D

a ja w tym roku zadnych nart:(( zreszt rok temu to chyba ze 2 razy bylam tylko:(( wydaje mi sie ze kolano by wytrzymalo ze stabilizatorem tylko ten miesien nie;/

Na Twoim miejscu też bym się trzymała daleko od nart, nie jest do znowu takie wyrzeczenie, a można sobie zaoszczędzić wielu kłopotów :)

no nie bede ryzykowac choc w wiekszosci lekrze utrzymuja ze pol roku po rekonstrukcji mozna:P

Niestety teoria swoje, a życie swoje :/ Ale za rok pewnie będziesz już śmigać :D

no mam nadzieje:D bo rok temu mowilam to samo:(((((

Na pewno będzie dobrze :)

Sandra zobaczysz że sie pozbierasz i w przyszłym sezonie już sobie pojeździsz:) Poza tym jak widzisz zima i tak nie dopisuje i te osrodki gdzie jest śnieg są zapchane:D \'pompowanie\' bo nie wiem jak to inaczej nazwać:P:D

Narty fajna sprawa. No ale cóż. Też odpuszczam, chyba na zawsze.

Może się skusisz, kolanko sprawuje się przecież całkiem nieźle ;)

Ale czuję, że po takim obciążeniu by się odezwało.

A nie szkoda ci czasem tak z wszystkiego rezygnować? Do tego naprawde trzeba mieć silną wole, podziwiam :)

Ja po artro też bałam sie jeździć na nartach:P ALe stwierdziłam, że jak nie spróbuje się nie dowiem chociażbym miała ujechać tylko pare metrów a reszt zjechać na tyłku:P I dałam rade:P

Meguasia, czasami żal, ale wiem jak to jest z chondro, zwłaszcza z dużym stopniem. Potem już tylko endoproteza. Tym bardziej jak widzę, że większość ludzi ma po artro dużo gorzej niż przed to żal mi odchodzi, W końcu u mnie wynik do wielu innych osób naprawdę dobry. A teraz już tylko odemnie zależy czy się chociaż utrzyma.

Na szczęście rozwija się bioinżynieria tkankowa :D tylko jak na razie trzeba mieć dużo $, żeby móc sobie na to pozwolić... ale ja wierze w postęp medycyny i w to, że endiprotezki odejdą wkrótce do lamusa :D

Napawasz mnie optymizmem;)

w coś trzeba wierzyć ;)

Też fakt. A co nowwego w tej Bioinżynierii?

hodowla autologicznych chondrocytów :D

Słyszałam, ale podobno 50% powodzenia i suma makabryczna.

Czytałam, że skuteczność wynosi około 80%. A cena faktycznie astronomiczna, ale z czasem na pewno spadnie, bo na razie namnażają chondrocyty w laboratoriach w Niemczech, we Włoszech i chyba nawet w Korei, a wiadomo, że to podnosi koszty :/

w mojej klinice sie chyba tym zajmuja a w twojej Hinter chyba tez powinni

Faktycznie medycyna idzie do prozodu a skoro juz wymyslili coś na chondro to teraz tylko trzeba poczekać aż cena spadnie:)