Jestem szczęśliwą domatorką, a nawet kurą domową...

trzeba umieć dobrze sie sprzedac

Ja nie umiem, chyba nawet nie chce...no i blokuje mnie osoba którą pierwszy raz widzę...

Ale mam to gdzieś, nie dla mnie robota u kogoś :D

Właśnie z tych względów założyłam własną działalność, teraz pracy będę szukała na bardziej partnerskich zasadach.

No właśnie tak jest najlepiej...

Mimo wszystko, ze lubię żywot domowy, to szkoda mi tych umiejętności, które mam, tych lat nauki, no potencjału...

No może powoli się uda zrobić to tak żebym była zadowolona, ale żeby to nie była jakaś harówka, nie chodzi mi przecież o mega kasę...

Nie chce wracać, to pracy w dzień w nocy i bladym świtem i stresować się i zdrowie sobie szarpać, bo nie w tym rzecz...

No trzeba szukać właśnie tej drogi, wyjścia, złotego środka, tak sie dochodzi do celu, inna sprawa, że po drodze zazwyczaj sporo kamieni jest.

Wiem wiem...ale ja lubię iść pod prąd :D

Takie mam skrzywienie charakteru :D

I wiesz jak podziwiam kobiety, które pomimo swojej wiedzy, umiejętności itp, decydują sie na siedzenie w domu i wychowywanie dzieci, na zachodzie to normalka u nas, sądząc po tym topiku, wciąż jest napiętnowane.

Też szczerze takie podziwiam, które robią to ze spokojnym sumieniem...nie wiem może to z czasem przychodzi...ale powiem Ci, ze mi jest dobrze, jak jest do momentu, jak nie zaczynam rozmawiać z rodziną ze znajomymi, bo 90 proc. tych ludzi, to zupełnie tego nie pojmuje...

To jest silne napiętnowane i nieważne, czy kobieta jest wykształcona, czy nie, nawet na wsiach, gdzie praktycznie nie ma pracy...

Ostatnio mój brat cioteczny po 40, wypchnął prawie na siłę swoją żonę blisko 40 lat do pracy, no załatwił jej, fakt że praca nawet ok, a ona nie jest jakoś specjalnie wykształcona...ale widzę, ze ona wcale nie chciała iść do tej pracy, w sumie nigdy nie pracowała zawodowa, mieszkają na wsi...

polacy z natury są mało tolerancyjni, a jak jeszcze coś wymyka się z ram to chcą linczować.

No tak...

mój mąż nigdy by mi nie zarzucił, że nie pracuje, ale jego mama już tak :)

Mój mąż w sumie nie wiem...bo on jest tak pół na pół, lubi jak w domu wszystko jest fajnie zrobione, na czas...ale też dla mojego dobra chce żebym się w coś mocniej poza domem zaangażowała i mówi, że nie chodzi o kasę...No a jego mama raczej tez by chciała żebym pracowała, tak jak moja mama...

No ale tak na prawdę pewnie wszystko się wyjaśni w ciągu roku, dwóch...

u ciebie tak, bo masz studia, u mnie musi to nastąpić wcześniej

Ale ty masz malutkie dziecko, nie odbieraj mu mamusi ;)

no tak, tak góra do roku z nim posiedze, a potem chyba opiekunka. bo żłobka troche sie boję.

hmmm też chyba zależy jaki żłobek i jaka opiekunka...

w żłobkach łapie się infekcji dużo, a opiekunkę najlepiej z polecenia, oki ja zmykam spać, dobranoc :)

No niby tak mówią ;), no i opiekunkę łatwiej jest sprawdzić, większa kontrola jest, jak jest u ciebie w domu... Ok, ja też spadam, dobrej nocy :)

fajowe babeczki jesteście

I makatkę wam dedykuję

miłego dzionka jeszcze troszeczke i wspaniały weekend przed wami.:P:D