Siedze w domu i dobrze mi z tym

ja też chcę kiedyś siedzieć w domu ;) kończę studia, pracuję, ale nie chcę pracować. i nazywajcie mnie leniem bez ambicji. chcę sprzątać, gotować i prasować. potem czas na swoje hobby, które jako "leniwiec bez ambicji" posiadam. nie zmienię swojej natury. chcę siedzieć w domu, nie lubię go opuszczać na 8 godzin dziennie

dcfghjklasd te opisy o staniu za ladą nie były broń Boże obraźliwe - chodziło tylko o to, że jeśli kobieta ma wybór, może sobie pozwolić na siedzenie w domu to nie ma sensu aby szła do pracy bylejakiej, ciężkiej i za marne grosze, bo ten 1000zł i tak nie jest potrzebny... Gdy ktoś potrzebuje pieniędzy to jest zupełnie inna sytuacja.

czy umiesz czytać poprzedniczko??? nie chodzi tu o siedzenie z dzieckiem do 3 roku zycia ale starszym!!!! które na dodatek chodzi do przedszkola a nawet szkoły!!!!

w domu jest zajebiście nie trzeba oglądac wrednych mord

Dla mnie też praca zawodowa jest tylko środkiem do zdobycia pieniędzy na życie.Gdyby ktoś ( np. mąż ) mi te same pieniądze dał, a ja mogłabym siedzieć w domu, zgodziłabym się.Nie rozumiem myślenia wielu kobiet, które mają sporo kasy bez konieczności pracowania, a mimo to chcą iść do pracy niby nie ze względu na kasę, tylko na chęć pójścia do ludzi i wyrwania się z domu. Przecież do ludzi można wyjść z domu w ogóle nie pracując zawodowo.

ten temat jest bez sensu, zleciały się same lenie śmierdzące, które nic nie robią poza makijażem i odprowadzeniem dziecka do szkoły... aha jeszcze kafeteria... trzeba mieć przecież jakieś zainteresowania i się rozwijać :) wiadomo że normalne kobiety sa teraz w pracy i nie mają czasu na cafe.

No i co z tego, że chodzi o starsze dziecko, jak autorka może sobie pozwolić na siedzenie w domu, to co w tym złego ? Przedszkola to też takie "tymczasowe domy dziecka", "przechowalnie" dla dzieci, lepiej taki 4-6 latek ma w domu, niż w tym zapyziałym przedszkolu, gdzie tylko co chwila choroby łapie od zasmarkanych dzieciaków z innych rodzin.

Ja jak bym mogła, dałabym dziecko do przedszkola dopiero w wieku 4-5 lat.A 3 latka to tylko z musu, jeśli nie byłoby innej lepszej opieki.

przerobiona maksymalnie a ja jestem właśnie taką osobą :) może mąż milionów nie zarabia ale wystarcza "od 1go do 1go" a ja i tak chcę iść do pracy :) siedzenie w domu mnie męczy, a dokładniej męczy mnie rutyna... I tak - chcę iść do ludzi! nie mogę się spotykać ze znajomymi jak się nudzę, bo wtedy wszyscy pracują, a jak mąż wraca z pracy to już spędzamy czas razem, jemu się nie chce nawet wyłazić jak jest zmęczony po pracy :) poza tym lubię swój zawód i chciałabym w nim się rozwijać, i nie widzę nic dziwnego w tym, że lubię pracować i siedzenie w domu mnie nie satysfakcjonuje :) Każdy jest inny i każdemu inny styl życia odpowiada.

Nie wiem po co się tak spieszyć z przedszkolem ? Ja do przedszkola nie chodziłam, a w szkole, liceum i na studiach byłam zawsze w pierwszej trójce najlepszych uczniów.

ciepły fotelik, kawkę i Disney Chanell to osobniki gatunku "Kidult" (kid plus adult) a bierze się to z pospolitego strachu przed życiem, odpowiedzialnością i dorosłością, stąd ucieczka w bezpieczny , domowy, trochę dziecięcy świat. Umówmy się że opieka nad dzieckiem jest czymś co wymaga pracy i odpowiedzialności ale to też bywa furtką do tego by nie mieć już żadnych innych obowiązków (tych z poza domowego ogniska które straszą ). Może taka psychoanaliza niektórych rozwścieczyć i będą negować (to już mnie nie rusza) ale fakt faktem że sytuacja w Pl nie rozpieszcza a ludzie nie potrafią znaleźć miejsca i spełniać się zawodowo (za dużo utrudnień) . Swoim postem nie chcę się pastwić nad tymi których on tyczy , jednocześnie chcę podkreślić że takie zdziecinniałe zachowania nie są czymś całkiem normalnym i nie niosą szczęścia bo strach szczęście odbiera.

"Panie które wolą" akurat na ten tekst odpowiedzi były kilka stron temu - nie trafiony :)

no tak swoje lenistwo zawsze umiecie wytłumaczyć zapyziałym przedszkolem, praca za marne grosze, tłokiem na przystanku autobusowym itd

przerobiona maksymalnie A czemu niby dziecko miałoby nie chodzić do przedszkola? Bo ja akurat widzę tutaj dość sporo plusów. Widzę jak moje dziecko chodzi uśmiechnięte i wychodzi z przedszkola uśmiechnięte. I co ma liceum studia do przedszkola?:P Kto chce to posyła dziecko kto nie chce to nie. Tak samo jest z pracą,chcesz to pracuj nie to nie. Ja napisałam tylko swoją opinię,że jeżeli autorka ma taką możliwość i chce to niech siedzi w domu. Ja wolę iść do pracy i tyle. Każdy sam decyduje.

Do: przerobiona maksymalnie.... Wiesz co, zapewne trochę racji masz, ale... Ja jestem akurat taka osoba, ktora siedzi w domu od prawie 6 lat :-O Mamy 3 dzieci (w tym bliźnięta). Maz zarabia bardzo dobrze, stac nas na baaardzo duzo, nie bede tu wyliczac. Mimo to chcę isc do pracy, na pol etetu, na zlecenie, jakkolwiek, aby: -miec powod, by codziennie ładnie sie ubrac -miec powod, by codziennie wstac o okreslonej godzinie i wyjsc z domu -miec w miare staly kontakt z w miare stala grupa ludzi... -miec poczucie jakiegos wpływu na domowy budzet, choc zdaje sobie sprawe, ze bede zarabiac na waciki... Co to znaczy mozna miec kontakt z ludzmi, nie pracujac? Masz na mysli pania w kiosku czy sasiadke emerytke? Bo jakos nie przemawia do mnie np. "kontakt" z innymi na basenie. Ide sama, nikogo nie znam, mam tych ludzi zaczepiac? Podobnie na silowni... Wszyscy moi znajomi pracuja, jak raz poszlam w ciagu dnia do kina, w srodku tygodnia, to zdalam sobie sprawe, ze nie mam nawet do kogo zadzwonic, bo wszyscy w pracy ;-)

A że mam parę wątpliwości co do takiego siedzenia w domu,to już inna kwestia. Ale autorka ma do tego prawo. Znam parę osób,gdzie finansowo nie stoją jak autorka,ale jednak ona dalej siedzi na tyłku i tylko narzeka,na pracę,życie, kasę itp,ale do pracy jej nie spieszy bo po co..... mąż pracuje. No ale to już inna bajka,bo autorka z tego co pisze to na kasę narzekać nie może:)

Ale temat lawinowo sie rozciągnął.Nawet juz niewiem gdzie moja wypwiedz sie zakopala,nie chce mi sie szukac Zawsze dziwil mnie fakt taki jak dzieci w przedszkolu,albo w szkole a mimo tego kobieta z wlasnego wyboru(tu zaznaczam z jej woli) decyduje sie mimo tego nadal zostac w domu a nie isc do pracy To jest przykre ale lata pracy odgrywaja waazną role,lub chocby aby mialo co sie wpisac w cv Ja z moimimi calodobowo latami bym nie wytrzymala.Po co im wkurzona mama przesycona i stlumiona ich dzieciocentryzmem?? :p To by nie zdało egzaminu

Rzadko się zdarza, że na jednym temacie tyle istot upośledzonych umysłowo się chętnie gromadzi. Gratuluję opanowania sztuki czytania i pisania, bo przy takiej giętkości umysłu to zapewne nie lada wyczyn.

po co dzieciom znerwicowana matka zarobiona i nie mająca czsu na nic ?

siedze w domu od 4 miesiecy i dostaje doslownie pierdolca czytam, czytam, czytam, slucham muzyki, ogarniam dom itp. ale to i tak nie wypelnia calego dnia mam wrazenie,ze marnuje czas i swoje krotkie zycie zamiast dzialac w tv nic ciekawego, bo kto w takich godzinach wyemituje cos ciekawego - dla bezrobotnych, emerytow i rencitow? ani w necie nie ma z kim o takich godzinach pogadac,bo normalni ludzie sa zajeci, a do dyspozycji zostaja jakies ograniczone kwoki, jak czytam to wyobrazam sobie siebie taka za jakis czas, IQ ameby i jeszcze z nadwaga to nie dla mnie czekam do wrzesnia i wracam do normalnego zycia, za mloda jestem by kapciec w domu

A myslisz że w pracy to zaraz będziesz mieć wszystkich chętnych do przyjaźni i rozmowy ? Praca to praca, tam nie raz nie ma miejsca ani czasu na przyjaźnie, nie raz pracownicy sobie do gardeł skaczą i jeden drugiemu wilkiem. To nie jest tak pięknie, jak myślisz, że idziesz do pracy i masz piękny kontakt z ludźmi, bo zamiast tego kontaktu możesz mieć tylko stres i nerwy i czekać do tej 16-stej, żeby wreszcie móc iść do domu i nie patrzeć na te wredne gęby.

To już wolałabym inaczej organizować czas niż na siedzeniu i oglądaniu serial po serialu:P

Ale mowimy juz o wiekszych dzieciach-przedszkolnych/szkolnych No ale jak dziecko juz jest wieksze ,i gdy przychodzi ze szkoly to jakie ono ma wtedy obowiązki ,gdy mama siedzi w domu i ma na glowie dom?tylko swoj pokoik ogarnąć,albo i nawet nie,bo juz zostalo wszystko posprzatane Kiedy domownikow nie ma,to kobieta do tego czasu zajmie sie obiadem posprząta dom i reszta domownikow juz jest z tego zwolniona? bezsens,i nic jzu nie musi robic , bo co jak zostalo wszystko zrobione?a z drugiej strony siedziec w domu cale dnie i nie garnać sie do codzienych porządkow tez jest takie wygodnickie

W pracy zajmujesz się pracą, a nie gderaniem z ludźmi o piedołach. Naprawdę rzadko kiedy zdarza się mieć pracę, gdzie atmosfera jest naprawdę luźna i wszyscy sa sobie przyjaciółmi i o wszystkim gadają.

To sa takie Wasze idylliczne wyobrażenia na temat pracy, a rzeczywistość jest inna.

Są plusy i minusy w obie strony. Ale nie gadajcie,że siedzenie w domu ma same plusy!

Ja akurat trafiłam po wielu latach pracowania w różnych miejscach na pracę w fajnej atmosferze, gdzie naprawdę czuje się kontakt z ludźmi, ale większość firm, w których pracowałam wcześniej, takiego czegoś nie było i te 8 godzin to wcale nie była przyjemność w tej pracy siedzieć.

czytanie was w takim stanie jak moj jest przygnebiajace kuzwa, nie moge tak zidiociec, no kuzwa, nie moge,bo wyskocze przez okno ide stad, bo sie zdoluje jeszcze bardziej

wiewóira a pracowanie ma same plusy > nic nie jest idealne! i jeszcze jedno , tutaj sie mówi, ze praca to taaaaaaaaaaaka wartosc.Wiadomo, ze jest wartoscia samą w sobie, ale czy najwazniejsza ?? a rodzina nie ma wartosci ? bycie z dzieckiem, ktore sie ledwo urodzilo nie ma wartosci ? ja jestem dla mojej rodziny, spelniam sie w roli kury domowej, kocham dom i jestem okropnym domatorem, nie potrzebuje towarzystwa ludzi z pracy. PS nie mieszajmy watkow, ze ktos wrarac do pracy po macierzyskim, bo po prostu musi. Trudno, wiadomo ze w takim wypadku wybiera sie mniejsze zło

A co do opinii, że same lenie się tu wypowiadają, to od razu mówię, że jestem osobą aktywną zawodowo, nie pracowałam tylko na macierzyńskim 5 miesięcy plus 3 ostatnie miesiące ciąży, a tak, cały czas w pracy i mimo to pochwalam system, gdzie kobieta może siedzieć w domu.