szukam atrakcyjnej studentki do niezobowiązującego towarzystwa.

Droga moja, ja nie lubię półśrodków. Dwa lata temu uznałem, że dość. Wazyłem 105 kilogramów przy wzroście 183 cm. Stanowczo za dużo. W ciągu trzech miesięcy schudłem 25 kilogramów. Jak? Po prostu przestałem jeść. :-)

To świadczy o niezwykłej sile woli, co jest ogromną zaletą, ale jednak wydaje się, że teraz możesz pozwolić sobie na nieco urozmaicenia w odżywianiu. A wiec np tydzień jedzenia kilka razy dziennie, a potem 2 tygodnie Twojego głodowego reżimu. Rany, to ty chudłeś w tempie 2 kg tygodniowo. Po jakichś dwóch tygodniach metabolizm bardzo zwalnia, wiec rzeczywiście musiałeś w końcu przestać jeść, żeby kontynuować zbijanie wagi. No ale biorąc pod uwagę noc przy minus 10 st C itd. to ja się już nie bardzo dziwię :)

Kiedy ja się odżywiam bardzo urozmaicenie, Luśka. Dzisiaj nie będzie dobrego obiadku, bo w porze jego przygotowania mam konferencję. Ale normalnie rzecz biorąc, pewnie jakiś łososik by się z pieczonymi kartofelkami i sosem czosnkowym przyszykowało. Poza tym budowa mnie pochłania i chwilowo muszę przestawić moje kulinarne myślenie na nieco inne tory.

Widzisz, i właśnie dzisiaj mógłbyś przetestować metodę małych porcji. A skoro budowa Cię pochłania to może nawet nie wiesz, że schudłeś jeszcze bardziej i już możesz sobie pozwolić na jakieś odstępstwa :)

Schudłem jesienią, kiedy problemy budowlane osiągnęły zenit. Ważyłem poniżej 80 kilogramów. Ech, Palola, jedzenie dobrych rzeczy to czysta przyjemność. :-)

W takim razie teraz możliwe, że sytuacja się powtórzy. Lubisz pyszny sernik na zimno z brzoskwiniami?

Kiedyś lubiłem. Ale mam propozycję lepszą, Luśka. Sernik prosto z pielkarnika, parę gałek domowych lodów i łycha ubitej, prawdziwej śmietany. :-)

Poza tym ja takich rzeczy nie jadam. A jeśli już, to z czarną kawą, po wschodnioprusku, czyli przed posiłkiem. :-)

Ja tez z czarną kawą i nie za często. Ale czasem, bp przy choince (no o najlepiej przy kominku, ale już nie wymagajmy niemożliwego) miło tak trochę się porozpieszczać :) :) (chyba czas się zbierać, bo za bardzo się rozmarzę, przy czym nie jest to czasownik od mazać, a marzyć ;-) )

To do widzenia, Luśka. :-)