Roczne urwiski 2004

Loli - o rany. Czy to rzeczywiście czekolada? A Wiola nie ma potem kłopotów z kupką? Co za widok. To jak reklama \"kinderniespodzianki\" albo jakiegoś innego \"kinderbłeno\". Powinnaś to wysłać do jakiejś agencji reklamowej.

Loli - przy tej czekoladzie to nawet śliniak niewiele pomóg :D Ale Wioletka zadowolona :D Zdjęcia super! My jeszcze z czekoladą zaczekamy szczególnie, że Maks ma okropna skórę :( i tylko czekam na wizytę u arelgologa żeby to obejrzała.

Rzeczywiscie Ninko przypomnialam sobie to byla babeczka czekoladowa,ktora Adi kupil w McDonalds;) Przeprasza,ze nasmucilam,ale chcialam sie z wami podzielic przez co trzeba przejsc zeby byc lekarzem...i pielegniarka.

A co do przyszłości Maksa to on bedzie albo kucharzem (uwielbia garnki i patelnie) albo ogrodnikiem (zawsze na spacerze grzebie w ziemi) albo koneserem jedzenia (wszystko co zjadliwe i nie próbuje zjeść) :D. A tak najpewniej to bedzie politykiem bo wszystkich potrafi zagłyszyć i wkurzyć :D

:D Karolina - mojej znajomej 3 letni syn też ciągle w garnkach siedzi. Żadną siłą nie można go odciągnąć. Martusia bez przerwy wyciąga z szyflady mikser, rozwija kabel i ciągnie go za soba naj pieska na smyczy. Ale ona tak ogólnie uwielbia wszytko co można ciągąć na sznurku. :)

No to widzę, że Maks z Marta mają wiele wspólnego - on też uwielbia sznurki, no i szufladę z przyprawami. Ostatnio nawąchał sie pieprzu i kichał z pół dnia ;)

Zapomniałam podziękować za ciepłe słowa dla Maksika . Jesteście bardzo miłe

Hahahahahahahahahaha Co do apetytu to też są podobni, bo Martusia wielu rzeczy odmawia, ale jedzenia nigdy! Jak nie mogłam jej na cmentarzu uspokoić (nie chciała usiąść w wózku), to tylko ciasteczko pomogło ;)

Maks tak reaguje na marchewkę i herbatniki, no i butelkę z ulubionym sokiem :) Ale muszę przyznać, że nie zawsze to pomaga. Jak się wścieknie to tylko przyciskanie różnych guziczków, pstryczków może go uspokoić, a najlepszy jest domofon :)

Loli - a Ty ze mną dzis nie porozmawiasz ;)?

Chyba juz nikt nie chce ze mną gadać :(

ja chętnie, ale jestem w pracy i nie moge tak bez przerwy gadać. :( Tylko z tzw. doskoku.

Ninka - jesteś usprawiedliwona ;) ale Loli to ma ogromniasty minus ;)

Karola prowadze zazarta dyskusje na tema ,,kto z was ma pieska?,,

a mnie, starą kupelę z formu, zaniedbujesz? oj, oj! Chyba się obrażę ;)

Loli, ale chyba na ogólnej, bo tutaj Cię na \"piesku\" nie ma, bo ja jestem (\"nie ugryzie\") :)

Oj! co ja czytam?! Obie postanowiłyście zdradzić nasz topik ;)?! Ale ja też nie jestm bez winy bo zajrzałam na kilka innych ;)

:D Co by to nie był za topik, to i tak mnie dzisiaj serce boli, bo po 4 pięknych dniach z Martusią musiałam pójść do pracy i nie moge wytrzymać tylko godzin bez niej. :( Jak Wy macie dobrze!

A ja zazdroszczę Tobie. Marzę o tym, żeby sie wyrwać z objęć mojego dziecka chociaz na kilka godzin. Każdy ma jakieś niespełnione marzenia ;)

a kuku;)

Wrózko, chcesz pobawić się z nami czy naszymi dziećmi?

Karolina, od dnia urodzenia dziecka wyrwałam się samotnie z domu tylko 3 razy. Nawet do dentysty pojechałam z Martusią. :)

Dziewczyny to ja cichhooo;)

Ale masz odskocznię w postaci pracy. Nie wiej jak Tobie ale mi było bardzo cięzko zrezygnować z dotychczasowego zycia i poświęcić się wychowaniu Maksa. I może stąd moje zachowanie w stosunku do niego :(?

Tak myślałam - Loli! :)

Loli - masz bardzo ładny, drugi nick

Karolina - jak byłam w ciąży, to nie wyobrażałam sobie, że mogłabym zostac na 3 lata z dzieckiem w domu. Macierzyński i fju do pracy. Ale jak już urodziłam tę kruszynkę, pobyłam z nia w domu i zobaczyłam jak małego bobaska muszę oddać pod opiekę obcej osobie, to myślałam, że mi serce pęknie. Na samą myśl, że mam zadzwonić do kobiety i potwierdzić, że ją wybrałam, to już mi się gorąco robiło. Pracę mam bardzo fajną, nieźle płatną, ale gdyby wystarczyła nam pensja mojego męża i nie miałabym obawy o zatrudnienie po tych 3 latach, to nie wahałabym się ani minuty. Moje dziecko jest dla mnie większą atrakcją. Być może, że będąc w domu z dzieckiem, mówiłabym tak jak Ty. Tego nie wiem i się nie dowiem. :)

Dziewczyny wybaczcie,ale ten temat jest dla mnie bardzo wazny;) Wiola sie obudzila pedze!

Własnie! Trudno porównywać nasze sytuacje bo są inne. Tęsknię za kontaktem z ludźmi i za pracą ale wiem, że jak bym pracowała to bym tęskniła za Maksem. To jest błędne koło. Najlepszym wyjściem byłaby praca pół etatu ale to jest nierealne.

Mam dwie koleżanki, które mają jeszcze inną sytuację - pracuja w domu. Świetna sprawa, jeśli ktoś potrafi się zmobilizować i dziecko na to pozwala. W moim przypadku byłoby to niewykonalne, bo pewnie ciągle byłabym przy Martusi, a robota by leżała. No tak, wszędzie dobrze, gdzie nas nie ma. Karolina, ale chyba spotykasz się ze znajomymi?