Pogaduszki samotnych czterdziestolatków...

ciebie tylko i wyłącznie :)

Zuza to ktoś kto nudzi się tak jak ja dzisiaj w pracy . Ale moze jemu bardziej słoneczko móżdżek przygrzało . Nie warto zwracać uwagi. Jakiś nudzący sie małolat zamiast nad wodą siedzi przy kompie :) Ja to muszę ale on?:)

Kidyś miałam przygodę z Sympatią. Ulubionym zdaniem zamieszczanym w profilu większości osób było: NICZEGO NIE SZUKAM PISZ JAK MASZ ODWAGĘ.

Miałaś?

Oj mnie dzisiaj solidnie przygrzało. O 12 musiałam uciekać bo groziło jakimś udarem. Wybiorę się jeszcze wieczorem bo od jutra znowu praca. Niestety pracuję też w weekendy.

Miałam, i wbrew temu jak mówią o Sympatii mam dobre zdanie.

Myslę, że to tak jak w życiu albo się trafi albo nie. Pewnie , że po iluś tam nietrafionych odechciewa sie. ja kiedyś próbowałam czatować, ale szybko się zniechęciłam. :)

Ja też krótko gdyż już zaczynało mi świtać że powinnam zostać sama. Po ostatnim "związku" jeszcze nie doszłam do siebie i zbyt wcześnie chciałam kogoś poznać. Taki trochę "klin klinem".

salix Zuzka - co bys powiedziała na lampkę z małych jakby kawałów szkła, zdaje się że w stylu Tiffany czy coś koło tego? Świetnie pasowałaby do sofy, nie? Wysłałam Ci maila. to nie sa ,jakby kawałki szkla ,to sa kawałki szkła...heh

Bardziej to było pod byłego: ja ci pokaże, będziesz żałował, znajdę sobie fajnego faceta, rozumiecie? Teraz się wstydzę. Pisali do mnie fajni faceci, niestety w olbrzymiej większości młodsi. Z jednym się nawet wirtualnie zaprzyjaźniłam. Naprawdę wielu z nich chciało poznać kobietę na życie, choć mnóstwo było propozycji od żonatych, ale gdzie ich nie ma?

Pomarańczko - wiem, że to szkło, nie wiem jak nazawać te kawałki, witraż? Mimo to dzięki, człowiek całe życie się uczy:)

Salix To normalne zachowanie. Teraz wiesz, że głupie ale w pewnych momentach nie "dyskutuje się z uczuciami" które nas otaczają. Zbieram się pomału- teraz przede mną 5 km spaceru ( dla kręgosłupa ) i na działeczkę posiedzieć i wypić piwko. Wiecie jak smakuje po takim spacerze w upale? :) :) Wpadnę pewnie wieczorkiem.

Wracając do Sympatii - wylogowałam się szybko bo namierzył mnie kolega! Pomimo, że się bardzo zakamuflowałam, nie podałam miasta ani bliższych szczegółów, rozpoznał mnie na zdjęciu! Przestraszyłam się, że mnie ktoś rozpozna w moim miasteczku i będą mieli używanie. Tym bardziej, że już wtedy wiedziałam, że jednak nie chcę nikogo i nie ma sensu zawracać tym ludziom głowy.

Zuzka - masz rację, takie doświadczenia, choć bolesne też są potrzebne. Nie wszyscy są szczerzy. Jednak wielu mężczyzn też ma podobne złe doświadczenia z kobietami. Również boją się zranienia, bo nie każdy ma skórę krokodyla.

Zuzka - ten kolega, o którym pisałam, że mnie namierzył na Sympatii jest właśnie takim dobrym, wrażliwym człowiekiem. Na dodatek bardzo przystojny. Młodszy ode mnie o 7 lat. Został w paskudny sposób naciągniety i wykorzystany przez kobietę którą poznał na Sympatii. Od kilku lat próbował się ze mną umawiać, odmawiałam bo nic nie iskrzyło a bardzo go lubiłam i nie chciałam go ranić dając jakieś nadzieje. Nasze przypadkowe spotkanie na Sympatii miało decydujący wpływ na jego życie ale o tym napiszę innym razem bo muszę już lecieć. Pa, Zuzka

Ja jestem bardzo szczera i otwarta zarówno w mowie jak i w piśmie i wydawało mi się,że wszyscy są właśnie tacy jak Ja.Niestety pomyliłam się,ale nie żałuję bo takie lekcje od życia są bezcenne. Właśnie zawitałam , słucham ... tak Zuza masz dużo racji, nie wszyscy są otwarci i szczerzy. Ja bardzo się zmieniłam po kilku lekcjach jakie życie mi zgotowało i gotuje niestety dalej.

Zuza uważaj, jak otwieram te linki to ładują mi się wirusy.Masz jakiś program anty?

Mi też jest trudno , nawet teraz gdy mam problem z tym alzhmeirem. Zartuję sobie , odstawiłam go od "cycka " , czuję sie strasznie skrzywdzona przez niego. Więc po jaką cholerę sprawdzam czy bierze leki??????????? Ale pewnych rzeczy się nauczyłam, tylko wiesz ja przeszłam duze załamanie , mocną depresję , terapię , chcąc dalej żyć musiałam przewartościować swoje życie. Jestem z pozoru inna niż kiedyś byłam, a wewnątrz ..... tylko , że nauczyłam się nie ruszać wnętrza. Jest mi łatwiej.

masz fajny zwierzyniec... :)

Przy moim charakterze i wrażliwości już dawno wylądawałabym w psychiatryku :) Czasem mam wrazenie , że to było wóz albo przewóz. Teraz jest dobrze, mam malutką kieszonkę na sercu zaszytą mocno i nie zaglądam tam. I mam najwspanialszą córkę , która rozumie wszystko .

Nauczyłam się, że każdy dzień jest niespodzianką. Nigdy rano nie wiem co przyniesie. Nauczył mnie tego mój obecny facet. I tak np rano w pracy mam spokój , cisza, nuda przez ok. godzinę i potem nagle ........piekło w chwili gdy ja już zarzucam kafe i szykuję siędo relaksu . :) To jest ból :) :D

Wiesz , poruszylaś temat śmierci - dwa lata temu straciłam przyjaciólkę w wypadku. Była to bardzo młoda osoba, w zasadzie w wieku mojej córki. Wiele po sobie zostawiła, nawet nie zdawałam sobie sprawy jak bardzo mi pomogła tym co mówiła. Nawet pomogła mi zrozumieć własną śmierć ( zabił ją pijany kierowca na drodze ) - nie płaczę , a na wspomnienie jej uśmiecham się . Dziwne? nie dla mnie.

Kiedyśspotkałam się z jej koleżanką, na piwku w knajpce gdzie chodziłyśmy razem . Wiadomo były wspomnienia i na koniec ta koleżanka powiedziała, "pierwszy raz gdy ją wspominam nie płaczę - dziękuję " . Dużo to dla mnie znaczyło.

Wzmacniają Człowiek z czasem twardnieje, może pozornie. Przeszłaś wiele, ale nadal jesteś uśmiechnięta i pełna marzeń, i właśnie tak ma być .

Cholera, dzisiaj są jakieś urodziny lub imieniny , właśnie z dołu leci 100 lat w pijackim wydaniu :D

To tak jak ja. Kiedyś mówiłam, żyję bo się przyzwyczaiłam, a teraz żyję bo jeszcze nie wiem co mnie spotka....

Zuzka mam tak często, na szczęście nie długo, zaraz się uspokoją i idą :) Ja na szczęscie umiem się wyłączać . I jestem tolerancyjna !

klaniam sie nisko Wacpanny,czolem bije! trzymajcie za mnie kciuki bom na rozmowe w sprawie pracy proszon NBC TV....szukaja kierowcow na Olimpiade Zimowa w moim miescie! do juz mialam.... : do tego jakiej podejrzane typy się kręcą szukając wrażen.""" jezeli mialas na mysli mnie to masz 100% racji! (preferuje 40%) podgladany bylem nie jednokrotnie ....:P

Tolerancja? Chyba dzieci mnie tego nauczyły. Dzisiaj w pracy znowu jedna z moich młodych płakała przez rodziców. Kuźwa . ( sorry ) co mam jej powiedzieć? jestem w ich wieku a jak widzę co wyprawiają to nóż mi się otwiera. Dlaczego rodzice chcą urzadzać życie swoim dzieciom? Ok wiem , że tak jest - tylko co ja mam odpowiedzieć tym małolatom ? Jakie mam zająć stanowisko? jestem tak jakby ich rodzicem, ten sam wiek , nie mogę podważać ich autorytetu. A jednocześnie mam ochotę zbluzgać .........

witaj Kmicic Już zaciskam kciuki. :)