Zaczynam 2 rok medycyny

Studentka medycyny byla strasznie depresyjnym i pesymistycznym czlowiekiem NAPEWNO zrobila cos glupiego i juz sie o tym nie dowiemy. Amen

Witajcie! Za moją nieobecność przepraszać nie będę, podjęłam tę decyzję świadomie i jej nie żałuję. Jednak pewne wyjaśnienia Wam się należą. Przeczytałam wszystkie Wasze posty po moim zniknięciu, było mi bardzo miło, że tak się o mnie martwiliście. Ale to rzeczy...miałam wypadek i się załamałam. Tylko dzięki moim kochanym rodzicom się nie poddałam, na innych liczyć nie mogłam. Wyobrażacie sobie co czułam gdy w ciągu mojej dwutygodniowej nieobecności na zajęciach nikt z grupy się do mnie nie odezwał?! Gdybym umarła też nikt by się nie przejął... Co ze studiami? Dzięki ogromnej pomocy asystentów, dziekana, profesorów i pracowników administracyjnych udało mi się nie stracić roku. Dziękuję im za to bardzo! Fakt faktem, że zaliczyłam tylko patofizjologię, reszta to wrzesień ale przynajmniej mam szansę to zaliczyć i być na 3 roku. Teraz, po tych miesiącach można powiedzieć, że doszłam do siebie i jakoś żyję. Ale wcześniej...rozsypałam się totalnie, żyć mi się nie chciało. Obecnie zaczynam praktyki, jakoś sobie radzę, złamania się już prawie pogoiły, psychicznie też jest już lepiej. A i przesłanie do niektórych: nie oceniajcie ludzi tak łatwo... Wasza Autorka

Autorko, nareszcie!!!! :D już straciłam nadzieje i myślałam, że sie nie odezwiesz nigdy. wszystko się ułoży, zobaczysz! Trzymam za Ciebie kciuki. Dawaj znać jak na praktykach! Buziaki!

pandziocha, nigdy nie trać nadziei! :) Dziękuję! :* O praktykach na pewno będę pisać bo bardzo mi się podobają. Ale moje marzenie o wolontariacie się nie spełni a tak cały rok czekałam :(

Droga Autorko, z wielką ciekawością czekałem na jakiś wpis. Napisz, co się u Ciebie działo przez ten cały czas? Jak Ci poszła nauka, czy coś się zmieniło w sprawie stosunku Twoich kolegów do Ciebie i czy zamierzasz dalej prowadzić ten wątek? Od siebie dodam, że nie powinnaś przestawać, bo świetnie piszesz i wydajesz się strasznie przyjemnym i miłym człowiekiem ;)

Oooo autorka:D a powiesz co to byl za wypadek? ? Pewnie cos sie stalo na lekcji tanca.

O to samo miałam zapytać, bo sama chciałam się zapisać na pole dance. Czy Autorka jeszcze na te zajęcia uczęszcza? A poza tym droga nieobecna Autorko co u Ciebie słychać? Miło, że wróciłaś ;-)

"Anonimowy czytelnik 2016.07.12 Droga Autorko, z wielką ciekawością czekałem na jakiś wpis. Napisz, co się u Ciebie działo przez ten cały czas? Jak Ci poszła nauka, czy coś się zmieniło w sprawie stosunku Twoich kolegów do Ciebie i czy zamierzasz dalej prowadzić ten wątek? Od siebie dodam, że nie powinnaś przestawać, bo świetnie piszesz i wydajesz się strasznie przyjemnym i miłym człowiekiem oczko.gif" Witaj mój nowy czytelniku :) Wiesz...opisać tyle miesięcy to ciężko, ogólnie nie lubię wracać do tamtych momentów, nadal wywołują u mnie wielki smutek...Większość czasu to była moja walka z bólem, próbą samodzielności i dojścia do sprawności. Myślę, że będę tutaj wpadać ale czy na 3 roku nadal będę pisać to nie wiem. Bardzo dziękuję Ci za te słowa, bardzo mi miło :) x "gość wczoraj Oooo autorkasmiech.gif a powiesz co to byl za wypadek? ? Pewnie cos sie stalo na lekcji tanca." Noooo autorka, autorka, nic mi się na rurce nie stało, miałam wypadek samochodowy. x "gość wczoraj O to samo miałam zapytać, bo sama chciałam się zapisać na pole dance. Czy Autorka jeszcze na te zajęcia uczęszcza? A poza tym droga nieobecna Autorko co u Ciebie słychać? Miło, że wróciłaś oczko.gif" Pole dance to świetna sprawa, polecam bardzo, bardzo :) Nie chodzę niestety, wypadek wykluczył mnie z rurki ale zamierzam wrócić, może w październiku się już uda. Wróciłam, wróciłam :) Co słychać? Cały czas praktyki. Bardzo mi się podobają :)

Chyba odzwyczaiłam się od pisania tutaj, jakoś ciężko mi skleić kilka zdań ; P

Dzisiaj był ostatni dzień praktyk w przychodni, już tęsknię ;P

A jednak wróciłaś :) Miło Cię znów poczytać.

"gość przypadkowy dziś A jednak wróciłaś usmiech.gif Miło Cię znów poczytać." To mi miło, że tak się o mnie martwiłaś ;)

Zdrowiej szybko i nadrabiaj zaległości :)

Zdrowieć to zdrowieje bo czas leczy rany ale z zaległościami to tak bardzo mi się nie chce...jeszcze za wcześnie. Od poniedziałku zaczynam praktyki na Szpitalnym Oddziale Ratunkowym, nie mogę się już doczekać, na pewno będzie ciekawie :)

Dobranoc, jutro rano fryzjer ;)

Autorko, nie możesz przestać pisać na 3 roku! Ja razem z toba przeżywam studia, też idę teraz na 3 rok i bardzo sie boje, dla tego liczę na ciebie i twoje wpisy. Zostan z nami, pliiiiiiis!!!!!!!

"gość dziś Autorko, nie możesz przestać pisać na 3 roku! Ja razem z toba przeżywam studia, też idę teraz na 3 rok i bardzo sie boje, dla tego liczę na ciebie i twoje wpisy. Zostan z nami, pliiiiiiis!!!!!!!" Ale przeżywasz moje czy swoje? ; p Jak też studiujesz medycynę to wiesz co i jak przecież, nie ma się czego bać ; p A i nie wiem jeszcze czy zdam na ten 3 rok...ale miło mi, że tak piszesz ;)

Przeżywam swoje, ale wiedząc, że nie tylko ja mam trudności w przejściu przez medycynę i nie tylko ja jestem w tym wszystkim osamotniona, ale tez inne osoby, w tym ty to mi łatwiej troszku. Bardzo lubie czytać twoje wpisy.

W takim razie zapraszam do śledzenia tematu :)

Bardzo fajny film oglądam na 1 :)

W wolnym czasie streszczę Wam moje praktyki w POZecie a jutro relacja z 1 dnia na SORze...trochę się boję i stresuję...

Autorko, milo widzieć, że wracasz do formy. Czekamy z niecierpliwością na wrażenia z praktyk. Pozdrowienia ze szpitala Biegańskiego w Łodzi :-D

I jak tam po pierwszym dniu?

'gość dziś Autorko, milo widzieć, że wracasz do formy. Czekamy z niecierpliwością na wrażenia z praktyk. Pozdrowienia ze szpitala Biegańskiego w Łodzi smiech.gif' Też w Łodzi studiujesz? ;P a dziękuję, dziękuję :) x 'gość przypadkowy dziś I jak tam po pierwszym dniu?' No jakoś tak bez szału. Myślałam SOR łał, łał a tu takie nic... Może jutro będzie lepiej? Oby :) Ale wiecie czego się dowiedziałam?! Dowiedziałam się, że SORze dyżuruje ON...Rozumiecie?! I się z NIM spotkam...prędzej...czy później...

Włączyłam telewizor a tam Śpiewające fortepiany! Jakie wspomnienia :D tyle lat minęło, pamiętam jak mała siedziałam przed telewizorem i śpiewałam razem z uczestnikami ; )

Nie masz ochoty opowiedzieć trochę więcej?

I nie pytasz o Śpiewające fortepiany? ;P

Przyszłam rano na oddział, skierowałam się do gabinetu ordynatora SORu no i pogadał ze mną chwilkę, następnie pokazał trochę oddziału ale chyba gdzieś się spieszył, takie odniosłam wrażenie. Przebrałam się w fartuszek, wzięłam statoskop i poszłam na salę do pacjentów. Było ich 3. Pani z migotaniem przedsionków. Pan z dusznością i drętwieniem rąk. I drugi pan, gwiazda zmiany, alkoholik i awanturnik, podejrzenie - zapalenie trzustki a badaniami zostało to potwierdzone i chcieli pana położyć na chirurgię ale uciekł...potem się znalazł ale już w gorszym stanie i b. dużym bólem więc dał się już zawieść na oddział. Lekarz pozwolił mi osłuchać pacjentów i zbadać brzuch...no oprócz naszej dzisiejszej gwiazdy. Potem poszłam na część urazową i przywitał mnie chirurg-gbur, nic się nie odzywał a jak o coś zapytałam to odburknął z wielką łaską, byłam zdziwiona i to bardzo bo dotychczas miałam bardzo miłe doświadczenia z chirurgami :D ale ok jak nie to nie, wróciłam znów na tę pierwszą salę i pomierzyłam ciśnienie, zrobiłam 2 ekg, nawet lekarz mi próbował tłumaczyć jak to jest z tym migotaniem. W międzyczasie karetka przywiozła panią z podejrzeniem udaru i pojechałam z tą panią na tomografię oczywiście po uprzednim badaniu neurologicznym. Niestety podejrzenie stało się faktem i zawiozłam panią na neurologię...Potem poszłam coś przegryźć i chwilę odpocząć. Ok. godziny 11 zrobiłam drugie podejście do chirurga i postanowiłam zignorować jego zachowanie i robiła swoje tj. przysłuchiwałam się i oglądałam. Wyszłam ok. 13 i to ze średnim nastrojem. Spodziewałam się większego BUUUM. SOR - szpitalny oddział ratunkowy zawsze kojarzył mi się z takimi szybkimi akcjami, wiecie...taka panika, wszyscy biegają i ratują tych ludzi a tu...mamy czas, czas nie goni nas! Może jutro będzie lepiej bo dzisiejszym dniem jestem jestem rozczarowana... No i dochodzi jeszcze kwestia JEGO...i tym się jeszcze bardziej stresuję, wchodzę na oddział a tam ON a ja paaaaadam! O nie!

Dobranoc, życzcie mi powodzenia jutro :)

Autorko uwielbiam czytac Twoje wpisy.. Zwłaszcza te tresciwe i dlugie na temat szpitala i .. Jego.:) Spotykam sie z chirurgiem dlatego temat jak najbardziej ciekawy:)