Do kobiet które nie pracują zawodowo

Mam 11 lat pracy. Szczerze mówiąc tylko dzięki pomocy mojej mamy i babci. Syn był chorowitym dzieckiem i jak zaczął chorować w wieku trzech lat, czyli gdy zaczął przedszkole, tak skończył w drugiej klasie podstawówki. W przedszkolu normą było tydzień zdrowy, tydzień chory. Stan ten wydłużał się dość mocno, bo z czasem trzeba go było trochę urlopowac z zalecenia lekarzt, gdyż osłabiony organizm łapał każą infekcję. Ja pracowałam, bo nie przelewalo się i bałam się, że wypadne z rynku pracy. A przecież ciężko studiowałam. Gdyby nie moja mama i babcia, które siedziały z moim synem, dawno musiałabym pożegnać się z pracą. Teraz urodziłam drugie dziecko i postanowiłam zostać tzw przez was kurą domową. Nie chcę już obarczać mamy opieką nad drugim wnukiem, a babcia nie ma już siły. Męża często nie ma w domu, nie ma możliwości żeby pomagał lub chodził na L4. I po co się tu obrażacie. Każdy ma inną wizję życia i inne priorytety.

9:46 zależy jaka praca, np. w moim środowisku to naturalne, że się rozmawia o pracy.

9:29 wątpię czy jesteś facetem :)

No przecież wy macie tyle pasji i innych hobby o których wypisujecie na portalach randkowych a jak co do czego to tylko o pracy umiecie gadać?

Zawsze jak rozmawiamy o pracy to w kategoriach narzekań na szefa czy współpracowników. Nie wiem czy zazdrościć czy współczuć rozmów o pracy na prywatnym gruncie ,jako o pasji. Bo jeśli ktoś jest np dziennikarzem i jeździ po świecie to sama z chęcią posłuchałbym opowieści o tym co robi. Ale jeśli ktoś jest informatykiem, pracuje w biurze, w banku, urzędzie itd to współczuję nudzenia. :D

Ja o pracy rzadko rozmawiam, bo nie należy do ciekawych.

Ludzie przecież nikt nie rozmawia o tym co robi w pracy tylko co sie tam dzieje . Jak ktoś pracuje w banku to zawsze trafi sie jakiś nieprzyjemny klient albo jakaś śmieszna syt . Wole juz słuchać o pracy niz 1000000 opowiadań co zrobiło dziecko . Bo mimo tego ze jestem matka nie lubie rozmawiać o dzieciach .

o matko...setny już taki temat a nadal jaki popularny ;-)i z czego to wynika? Nie łatwiej i roztropniej przyjąć, że kady żyje tak jak mu odpowiada i sam odpowie za swoje, decyje? Czy naprawdę każy pod koniec życia mui patrzeć w swoje odbicie i sam siebie przepraszać za to, że nie żył tak jak chiał tylko tak jak życzy sobie tego np. jakaś baba z kafe? echh...miłego dnia.

gość dziś no widzisz a jednak musiałaś tu wejść mimo ze to setny taki temat hehe

gość dziś Nie wiem, co w tym dziwnego. Czasem trzeba się skonsultować, albo wymienić wątpliwościami, a że mam więcej znajomych z branży, to korzystam.

Jak ktoś potrafi rozmawiać o pracy przez pryzmat anegdot zamiast klepać o swoich nudnych zadaniach, narzekać czy obrabiać tyłek koleżance z działu, to tak samo znajdzie tematy do rozmowy nie mając pracy. Niektórzy ludzie rzeczywiście nie mają nic do powiedzenia, nie mają poczucia humoru i rzeczywiście bez opowiadania dosłownie o tym co robili, co zjedli nie mieli by jak gęby otworzyć

Ja nie pracuję i mam zawsze tematy do rozmowy. WYmieniamy się z sąsiadkami przepisami, rozmawiamy o naszych dzieciach, opowiadamy o mężach. WOlę to nić wałkowanie nudnych tematów biurowych.

11:12 Dla mnie gotowanie i domowe zajęcia to właśnie nudy. Ciekawsza byłaby wymiana opinii na bieżące wydarzenia polityczne, nowinki naukowe, recenzja nowego spektaklu. Ty tylko potwierdzasz stereotyp garkotłuka, tzn rozmowa o pierdołach jak przepisy i to pewnie jeszcze na koszmarnie słodkie ciasta. A słyszałaś o kuchni molekularnej? Hmmm?

10:39 Rozdają bilety wstępu? nie wiedziałam,że aby napisać to co napisałam muszę mieć Twoje pozwolenie.

Jak ja bym znalazł taka kurke domowa, odpowiednią dla mnie, to bym ja złotem obsypal. Dałbym wszystko co mam, tylko żeby fajna była.

Ktoś tu kpiąco pisał o zasługiwaniu na miłość, jakby to była nieprawda. Na miłość wbrew pozorom trzeba zasłużyć.

Oczywiście że trzeba zasłużyć. Ale na pewno nie zasłużysz na nią pracą.

gość dziś Jak zwykle jakieś interpretacje z tyłka

Docenia moją ciężką pracę, dom pachnący ciastem, obiad z trzech dań. x Inni doceniają ciężką pracę zawodową żony i dom pachnący ciastem, obiad z trzech dań. To dopiero jest sztuka i wyczyn.

Dlaczego z tylka? Caly temat jest o tym ze te pracujace sa bardziej kochane, pozadane przez mężczyzn itp. A wg mnie to nie do końca prawda.

Czy dla Was wszystko musi się kręcić wokół facetów. Faceci pożądają takie, faceci chcą to, faceci chcą tamto, sramto. Czy celem życia kobiety musi być przypodobanie się facetowi?

jeśli dla kogoś praca jest jedynym sensem życia to będzie nawijał o niej i po pracy.

gość dziś A dzieci to się same wychowają??? Mąż pracuje, ja prowadzę dom. Zazdrościsz i tyle. x Czego? Bycia garkotłukiem i służącą?

To jest po prostu fenomen ze w 21 wieku w dobie rownouprawnienia, in vitro, kobiet zmieniajacych plec i rodzactch dzieci etc ze sa osoby swiadomie chcace siedziec w domu rodem jak w sredniowieczu. Przypominam - zadna slawna/zasluzona osoba nie zostala slawna za siedzenie w domu. Nie macie ambicji osiagnac czegos wiecej niz wychowanie potomstwa? Kiedys kobietu ujadaly ze one chca sie ksztalcic i pracowac jak faceci a kiedy moga to nie chca. Kto baby zrozumie.

20.47 No właśnie. Sama podkreślasz jak ludzie są różni. Sa lesbijki,są takie co wola jednak mężczyzn, są takie co zmieniają płeć, są takie co pracują i są takie co siedzą w domu. Cały nasz piękny różnorodny świat. Czemu co to przeszkadza? Niech każdy żyje jak chce.

Nie zgodzę się. Było mnóstwo kobiet w historii, które zdobyły sławę jako kochanki, żony, matki, a nawet stare panny. Chyba, że piszesz o Skłodowskiej-Curie, to szacun. ;)

gość dziś Jedne chcą się kształcić i pracować inne chcą wychowywać potomstwo i zajmować się domem. O to właśnie chodzi, żeby mieć wybór. Większość ludzi jest przeciętna i choćby nie wiem co robiła nie osiągnie ani sławy ani sukcesu. Szczególnie kiedy czuje, że wcale tego nie chce. A życie i tak polega na przekazywaniu dalej swoich genów. Tak samo jak życie każdego innego zwierzęcia. Jesteśmy niewolnikami swoich własnych instynktów.

Zabawna sytuacja. Stopniowa emancypacja, która w XX wieku weszła w fazę walk sufrażystek o prawa polityczne oraz dała podstawy do narodzin feminizmu, okazała się strzałem w kolano? Bo kiedyś kobiety walczyły o prawo do wyboru, a dziś takie same kobiety pragną im ten wybór ograniczyć. Smutne.

Przypominam - zadna slawna/zasluzona osoba nie zostala slawna za siedzenie w domu. xx i tu nie masz racji. Wiele slawnych kobiet nie podjelo pracy na etacie. Chocby zony politykow, mezow stanu, wspierajace prace mezow i majace przez to wplyw na losy tego swiata.Na etacie nie byla tez Krolowa Elzbieta, ksiezna Diana czy Kate - co przeciez nie znaczy ,ze nic nie robią. Dawniej kobiety prowadzily salony literackie - np Izabela czartoryska czy Deotyma. Wiekszosc znanych pisarek i malarek pracowała/pracuje w domu.

gość dziś Życie polega na czynieniu dobra, a nie rozmnażaniu sie.