Drugie żony a dzieci z poprzednich związków

Wiadomośc do Uroczego Drania.Zajmij się człowieku w końcu swoim życiem i przestań przeglądac się narcystycznie w oczach mojego męża,a jeśli chcesz udzielac porad małżeńskich załóż poradnię.Najpierw jednak zostań mężem.Twój wzorzec związku oparty na wyzysku kobiety i męskiej?heh dominacji nie interesuje nikogo,a mnie w szczególności mówiąc krótko odczep się .Nie pozdrawiam.

Dy8KIn http://www.FyLitCl7Pf7kjQdDUOLQOuaxTXbj5iNG.com

Mój ojciec ma drugą żonę. Kobieta jest w moim wieku. Mamy po 35 lat. Ojciec zostawił dla niej moją mamę 7 lat temu i od tego czasu są razem. W ogóle się z nią nie widziałam, nie chciałam jej nawet poznać, nienawidziłam jej szczerze i z całego serca. Raz jedyny padła propozycja ze strony ojca, że może byśmy się spotkali we czwórkę (ja z mężem i oni) ale nie zgodziłam się. Dziś już powoli dojrzewam do tego, żeby się z nią spotkać i może zacząć budować jakieś relacje. Sama nie wiem. Mój brat postąpił inaczej i jakoś zaakceptował kochankę taty i rozwód rodziców. Wiem, że się spotykają, a kochanka taty nawet czasem zajmuje się jego córkami. Ja z tatą mam słaby kontakt, widujemy się raz do roku, mój syn a jego wnuk nie ma z nim stworzonej żadnej relacji, a fajnie by było gdyby synek miał dziadka (ojciec męża nie żyje). Może jak stłumię w sobie nienawiść do kochanki taty i postaramy się o wszystkim zapomnieć co było złe (ja też nie byłam święta w stosunku do ojca) to jakoś odbudujemy te relacje. Czy to ma sens...?

to już żona nie kochanka

Gość 15:22, może w końcu pora aby przestać być egosistka! Masz 35 lat Twój tata rozwiod się z Twoja mama 7 lat temu czyli jak miałaś lat 28. Byłaś dorosła kobieta nie pomyślałam że dla Ciebie i Twojego brata tyla lat się męczył z Twoja matka? Tak uważam bo jakby był z nią szczęśliwy to by nie poszedł do innej kobiety. Jak chcesz mieć kontakt z tata to pozwól mu być szczęśliwy a nie foszka szczelilas tupnelas nóżka bo tatuś zrobił inaczej jak chciałaś. Ja z taką córka tez bym nie chciała mieć kontaktu i miałbym go sporadyczny by wyrzutów nie mieć ze ja porzuciłem. (Tylko na ogół to dzieci porzucaja rodziców bo nie robią oni jak chce. ) I niech dojdzie do Ciebie ze rodów nie był tylko wina tej kobiety a tez wina Twojego taty jak i wina Twojej MATKI!

Tak wiem, że powinnam się ogarnąć, ale mam mieszane uczucia. Z jednej strony niechęć do ojca żony, z drugiej strony chęć dobrych relacji z ojcem. Tak, byłam dorosła jak rodzice się rozstali, ale nawet dla dorosłych dzieci jest to ciężkie przeżycie. Przez cały czas rozwodu byłam powierniczką mamy, brałam udział w załatwianiu większości spraw, byłam na każdym ich spotkaniu w sprawie podziału majątku (mama tego chciała). Mój brat nie brał w tym udziału. Odciął się od tego i dlatego ich kontakty są poprawne a nasze nie...

powinnas zrobic tak samo jak brat, a Twoja mama zachowała sie nie w porzadku robiac z Ciebie powiernika.

Powinnam była tak zrobić, ale nie zrobiłam. Żal mi było mamy, na ojca byłam zła, a jego kochanki nienawidziłam. Powinnam była pozwolić załatwiać rodzicom swoje sprawy samodzielnie. Niektóre rzeczy zauważa się dopiero po czasie i do pewnych wniosków dochodzi się dopiero jak opadną emocje. Dopiero teraz widzę, że nie było to zbyt szczęśliwe małżeństwo. Tragicznie nie było, ale super też nie. Były wieczne pretensje. Mama miała pretensję do ojca, że ten za mało zarabia. To on zaczął więcej pracować. Jak zaczął więcej pracować to były pretensję, że za mało czasu jest w domu i nie angażuje się w rodzinne sprawy. Skończyło się to tak, że ojciec pracował coraz więcej i więcej. Później już chyba żył tylko tą pracą. Teraz dopiero widzę, że ojciec przy rozwodzie został potraktowany niesprawiedliwie pod względem finansowym. Musiał zostawić wszystko matce, żeby poszedł do tej "zd...ry"z niczym. I zostawił jej wszystko. Ja matkę wtedy w tym 100% poparłam Teraz żałuję bo to głównie ojciec pracował na ten majątek. Było takich spraw jeszcze wiele niestety. I co teraz mam powiedzieć. Sorry tato, wprawdzie zachowałeś się wobec mamy jak świnia, ale może wpadniecie z Anią na obiad?

Ale sama piszesz ze i Twoja matka zachowała się jak świnie w obec ojca. Sama piszesz ze dochodzi do jakich wniosków... sama piszesz jak wszystko wyglądało wiec po co takie tekst na koniec? Sama się zastanów czy chcesz mieć ojca czy nie. Jak chcesz to spójrz obiektywnie Twój tata kocha swoje obecna żonę jest szczęśliwy. A Ty jako córka powinnaś chcieć szczęścia ojca bo tak czy siak z Twoja mama juz nie będzie. Zadzwoń i możesz powiedzieć, że dużo czasu minęło, nie które sprawy zostały źle roztrzygniete, ale było co było trzeba patrzeć do przodu. I że chciałabyś aby uczestniczył on w Twoim życiu jak i życiu Twojego syna/ czyli jego wnuczka. I zaproś ich na obiad, jeśli Twój brat zostawia z nią swoje dzieci to nie może to być zła kobieta. Nie patrz na nią jak na wroga tylko na kogoś kto uszczęśliwia Twojego Tate i z kim chcesz się poznać bez nienawiści itd. Małżeństwo Twoich rodziców aby by są samo rozpadło albo by umarli w nieszczęściu i zgryzocie.

Nie słuchaj tej głupiej kochanki, co obraża i krytykuje twoją matkę. Masz prawo nienawidzić kochanki ojca, bo gdyby nie ona to małżeństwo twoich rodziców dalej by istniało. Rodzice w końcu by się dogadali, ale jak się ściera wpieprzyła i zaczęła mącić, to rodzice twoi w końcu się rozeszli.

Każdy ma prawo nienawidzić kogo chce, tylko to uczucie jest szkodliwe dla nienawidzącego a nie dla osoby nienawidzonej. To uczucie zatruwa wewnętrznie psując tak naprawdę życie. Czy naprawdę jest tak, że każde małżeństwo, nawet to najbardziej nieudane musi trwać na zawsze i nie można odejść? Każdy ma jedno życie i ma prawo być szczęśliwy.

Dobry Wieczór Państwu, Droga Autorko sytuacja w ktorej znalazlas sie te 7 lat temu na pewno nie byla łatwa i trudno bylo Ci przejsc do porzadku dziennego nad niektorymi sprawami. Jednakze Twoi rodzice tworzyli zwiazek o ktory powinni wspolmiernie dbac. Poniekad przedstawiona przez Ciebie sytuacja przypomina mi pewnych znajomych. Malo pieniedzy zle za duzo pracy jeszcze gorzej. Na porzadku dziennym praca, dom, obowiazki, dzieci - zle ( nie ma czasu na sam na sam dla meza i zony). Dzieci wyjechaly na dluzszy weekend jeszcze gorzej , gdyz mama nie ma co robic za spokojnie, miejsca znalezc sobie nie moze zamiast wykorzystac ten czas na podpielegnowanie zwiazku z mezem. O kazdy zwiazek trzeba dbac, o kazda relacje zona-maz, corka-ojciec, syn-matka, przycieciolka-przyjaciolka. Nie mozna tylko brac , a trzeba takze dawac. Nalezaloby trwac e symbiozie , nie pasozytnictwie. Z wyrazami szacunku dla wszystkich i kazdego z osobna.

gość dziś ty jesteś chora psychicznie wstrętne baba. Sama autorka pisała ze matka miała q dupie męża tylko o kasę jej chodziło i ciągle pretensje wiec nawet nie musiał nikt się pojawić aby małżeństwo się rozpadło. Takie właśnie baby jak Ty to się zostawia. Pewnie Ciebie tez facet zostawił bo z raka baba nie da się żyć.

Bardzo mi sie podoba jak piszesz . Jestem tego samego zdania

W zasadzie nie wyobrażam sobie wtrącać się w rozwód moich rodziców. Lepiej być neutralnym jak się da i nie opowiadać się po żadnej ze stron, bo rozwód to zawsze wina męża i żony a nie tylko jednego z nich.

mam dziecko, jestem z tym dzieckiem bardzo blisko, przeznaczam mu cale wekendy - spi u mnie + dwa dni w tyg. ma 5 lat. poznałem kobiete, ona mowi ze rozumie to ze mam dziecko ktore zawsze bedzie pierwsze... i teraz pytanie, poradzcie mi, wymiencie, jakies wazne rzeczy, na jakie zwrocic uwage zeby Ona czula sie w miare ok, ze mna... tzn czego ei robic, co robic by docenila ze mimo tego wszystkiego jest dla mnei wazna! TO pytanie chyba do Pan majacej taka sytuacje

Rób rąk jak Ci serce podpowiada bo jak będziesz zachowywał inaczej to będzie to sztuczne bezwartościowe i nie trwałe.

Po pierwsze nie zwalaj na nia opieki nad dzieckiem ze ty gdzies wychodzisz a ona zostaje z dzieckiem sama. Jak dziecko jest u was to ty sie nim zajmuj rob posilki, kap itp. Jesli chodzi o obiad i twoja dziewczyna gotuje zawsze, to niech tak bedzie, ale reszte rob sam przy dziecku. Partnerki dzieciatych facetow czesto sie denerwuja, ze ciezar opieki na nie spada. Nie mysk tylko o niej dziecko tez nusi sie czuc dobrze w tej relacji.

Przepraszam za bledy, przypadkiem wstawilam litery obok.

bardzo to dla mnie ważne odpowiedzi, dziekuje :) jeszcze macie jakies sugestie prosze pisac:) Dla mnie to juz i tak duzo ze ona akceptuje to ze mam dziecko... czesto jej sie pytam, jak by zrobila na moim miejscu, np w sprawach dziecka, czy kontaktow z była, myslicie ze to dla niej wkurzajace?

Blad nie masz byc jej wdzieczny za to, ze ona akceptuje twoje dziecko. Partnerka ojca nie musi kochac czy nawet lubic dziecka swojego partnera, ale ma akceptowac jego ustnienie, obecnosc w waszym zyciu. Nie ma prawa krzywdzic dziecka i zle je traktowac. Staraj sie za duzo nie mowic o swojej bylej, przy obecnej dziewczynie

A ja uważam, że partnerka nie ma obowiązku akceptować Twojego dziecka i wiele kobiet na jej miejscu by go nie zaakceptowało. To, że je akceptuje jest bardzo na plus dla Waszego związku.

Marza i jej chore poglądy Ty oczywiście wiesz co powinna a co nie powinna. Nie musi akceptować obecności bo to Twoje dziecko i ma być obecne w Twoim życiu a nie w jej

A co jeśli postronne osoby zauważają, że relacja córki do ojca jest nad wyraz przesadna? Od kilku lat borykam się z tym problemem. Jak córka partnera była młodsza, chciała z nim spać za każdym razem kiedy tylko do nas przyjeżdżała. Zamierzchłe czasy, poszły w niepamięć, a i ja naiwnie myślałam że jak podrośnie wszystko się zmieni.Nic bardziej mylnego... Teraz jesteśmy małżeństwem córcia męża już pełnoletnia, klei się do tatusia co najmniej jakby była jego partnerką nie córką. Każde spotkanie w gronie rodzinnym,ze znajomymi, wesela, grille itd kończy się tym, że ja jako żona jestem zawsze z boku, a ona córeczka uwieszona i wtulona na ramieniu tatusia, zawsze pośrodku nas bylebym ja była z dala od tatusia. Są momenty że jesteśmy blisko, jednak zaborcza miłość do ojca bierze górę i koniec końców to ona musi być najważniejsza. Chora relacja tym bardziej, że mąż wyjeżdża w tygodniu do pracy w pobliskie województwa Polski i widujemy się tylko w weekendy. W każdy piątek po szkole jego córka zjawia się u nas i obie czekamy na jego powrót, w niedziele zarówno za nią i tatusiem zamykają się drzwi- mąż wyjeżdża do pracy, jego córka do swojego domu, do mamusi. A ja zostaję sama. I ten sam schemat powtarza się co tydzień. Rozmowy z mężem nie zawsze przynosiły rezultaty, zawsze wychodziło to tak, że nie może zwrócić jej uwagi bo ona się obrazi. Wiec żyjemy sobie w tym chorym trójkąciku już od kilku lat , relację z córką partnera mam dobre , można powiedzieć że się dogadujemy. Mam swoje zasady do których potrafi się dostosować, jednak na dłużą metę nie działają, i znowu jest to samo. Nie mogę konkurować z jego córką bo wiem że jestem na przegranej pozycji, ale czy on do cholery nie zauważa tego,że się od siebie oddalamy coraz bardziej, że czas miłosnych igraszek ograniczamy do minimum bo za ścianą jest jego dorosła córka. Nawet w kwestii naszych planów co do wspólnego dziecka na przyszłość, jego córka ma ulubiony tekst " ale będziesz mnie kochał najbardziej na świecie i tylko mnie" "obiecaj" ".... albo "po co ci dziecko, babranie się w pieluchach w tym wieku, masz mnie" .. to chore! I żeby nie było. Nie jestem taka wyrozumiała .. o nie.. kłócimy się z mężem (tu bardziej ja) o czas który powinniśmy sobie poświęcić, o naszą wspólna samotnię, o to że we własnym domu nie mogę pobiegać nago, czy nawet w seksownym stroju bo zawsze i wszędzie towarzyszy nam jego dorosła córka. I gdzie ja tu jestem wyrodną macochą?

I tak przedstawiłam ją w dobrym świetle. W gruncie rzeczy jest rozpuszczona i pyskata. Wszystko co dzieje się w naszym domu wychodzi na światło dzienne... zwierza się babci a mojej teściowej ze wszystkiego. Tatę ma za nic tak naprawdę bo wie że co by nie zrobiła i nie powiedziała zawsze zostanie jej przebaczone. Ma swoje zagrywki "tatusiuu... przyjedź, tatusiu odwieź, tatusiu mam problem, możemy się spotkać, tatusiu zawieź... tatusiu sami... " ach mnie już to bokami wychodzi. Tylko patrzę i się śmieje, że daje się tak wykorzystywać. Ale i ubolewam, bo sama przy nich dwojga jestem jak piąte koło u wozu... I dłużej tego nie zniosę...

Pisałaś już kiedyś o tym.

Współczuję mój mąż wkoncu przejrzał na oczy. Nigdy się tak na nim nie uwieszala jak u Ciebie ale był na każde skinienie ale już nie jest. Sama do tego doprowadziła i przeszła granice wytrzymałości ;)

podziwiam , ja bym tego nie zniosła

Tak to jest byc z dzieciatym (- i)......

Tak dzieci sa zle a macochy to dobre niewinne kobiety. Partnerka dzieciatego faceta ma akceptowac istnienie jego dziec, jak nie potrafi to niech sobie poszuka bezdzietnego.