szukam przyjaciela

hahaha :D Ja się czuję dzisiaj jak "wyznaczony ochotnik" do pracy :D

Czyli świat jest mały :)

Świat jest bardzo mały i z wiekiem ma tendencję do kurczenia się ;)

Czyli mamy dwie teorie. Czarna dziura i rozjeżdżanie się się przestrzeni :)

"świat jest duży to tylko nam ciągle mało" A, to zależy pod jakim kątem :)

"Czyli mamy dwie teorie. Czarna dziura i rozjeżdżanie się się przestrzeni" Ciekawe spostrzeżenie. W zależności od sytuacji :)

"zaryzykuje stwierdzenie, że nawet i 360 stopni" Sprytnie :D A już chciałam rozbierać to twierdzenie na czynniki pierwsze, jak mam to w zwyczaju czynić ;)

Cytat z Umberto Eco - "czasem wydaje mi się, że piekło jest niebem, tylko oglądanym z drugiej strony".

Czyli mówiąc wprost-punkt widzenia, zależy od punktu siedzenia :)

A byt określa świadomość :)

To tak jak pytania z serii-czy pierwsza była kura czy jajko :)

Przykładem świadomości określającej byt może być "cogito ergo sum" chociażby. Ale są przecież rzeczy, o których nie śniło się filozofom.

No, właśnie... Dobrze prawicie, Panowie, dobrze :) Może nam się wydaje tylko, że myślimy, może jesteśmy sterowani...? Ciągłe wątpliwości, a zatem: dubito ergo sum?

Przekaz podprogowy? :)

Jeżeli przekaz podprogowy to skąd pochodzi? :) Chodnikowy latawcu Tylko w jaki sposób?

Sądzę, że pochodzi z Góry. Tak do tego podchodzę. A sterować sobą nawzajem... Hmmm, ciekawa kwestia.

Przede wszystkim czy sterowanie uogólniamy, czy uszczególniamy?

"Sądzę, że pochodzi z Góry. Tak do tego podchodzę." Też tak do tego podchodzę. " hmmmm...trudne pytanie mam myśl ale ciężko jest mi ją "ubrać" w jakieś sensowne słowa " Może to też element ww przekazu z Góry? Aż boję się postawić pytanie-kim lub czym jest "Góra" ;)

"Przede wszystkim czy sterowanie uogólniamy, czy uszczególniamy?" Myślisz, że leży to w ogóle w naszej mocy?

Ja w to nie wnikam. Ważne że jest. Istnieje. Pomimo nas. Byt który określa naszą świadomość, a jej świadomość określa nasz byt. Ale wywód mi się palnął :)

Mnie to intryguje, ale zdaję sobie sprawę ze swoich ograniczeń i nawet nie próbuję ogarnąć Absolutu. Kwestia nazewnictwa zdaje się być dowolna ;)

Symbioza najczęściej determinuje pasożyty. Chodzi mi o skalę. W naszym mikroświecie może postrzegamy to inaczej, ale biorąc pod uwagę obszar makro, to sam nie wiem. Fajny obrazek znalazłem. Mam nadzieję, że naszej Interlokutorce się wyświetli :) http://lotnictwo.net.pl/signaturepics/sigpic6583_1.gif

"czyli żyjemy w symbiozie z Górą ? czy jesteśmy pasożytami ?" Opcja symbiozy :) Jesteśmy jej cząstką i właśnie stąd nasze dążenia do doskonałości. Tak myślę.

Wyświetlił się i uświadomił mi każdy krok małego, nieporadnego w porównaniu z Górą człowieczka ;) Wystarczy spojrzeć w lustro i nie chodzi mi wcale o próżność :)

O której przecież tak mało wiemy.

czyli wynikałoby, ze jako wzór doskonałości obraliśmy sobie właśnie Górę? Nie skłaniałabym się wcale ku twierdzeniu, że pozostawiono nam wybór...

Dlatego też nie roztrząsam tej możliwości.

Ja roztrząsam każdego dnia i im więcej wiem tym paradoksalnie mniej...;)

A to mi moja nieodżałowana pani od historii wyłuszczyła kiedyś. Tłumacząc sens "wiem, że nic nie wiem". Otóż wiedzę przedstawiła jako okrąg. Im mniejsza wiedza, tym mniejszy obwód okręgu i mniejszy styk z pozostałą wiedzą. Jeśli wiedzy przybywa, to i styk z resztą się powiększa. Dlatego im więcej wiedzy posiadamy, tym bardziej zdajemy sobie sprawę z ogromu jeszcze nie poznanej. Obrazowe i proste.

Właśnie tak jest WeWo :) Kiedyś już nawet doszliśmy z latawcem do takiego wniosku. Ale z okręgami, faktycznie-wytłumaczone wręcz łopatologicznie ;)