Boję się tego, że albo będę sam albo skończę z jakąś prostą szarą myszką

Autorze - Twoja praca nie jest problemem. Znam masę ludzi którzy pracują za biurkiem, w tym mojego partnera, i nikt nie ma takich problemów jak Ty.

no tu przegiołeś ,czy ty sam jesteś intelektualnym orłem ? nie pomyślałeś o tym że nie zasłużyłeś sobie na taką dziewczynę o której marzysz,ponadto te szare myszki są wierne lojalne w przeciwieństwie do tych które brylują .jeśli zależy ci na stałym mocnym związku pomyślisz!!!!!!!!

kikulek - też nie obrażaj, bo bycie szarą myszką nie ma nic wspólnego z wiernością.

Najwyżej wezmę się za siebie, jak mi będzie samotność doskwierała. A za burkiem można różnie pracować. Bruised_Pristine, taka dobro duszyczka i bez partnera? :)

praca za biurkiem prawie zawsze wygląda tak samo.

Zależy, co przez taką pracę rozumiemy.

chociażby zwykła administracyjna. Ty ogólnie jesteś nieciekawy i to jest Twój problem, ludzie mają czasem dużo nudniejsze zawody, a są interesujący.

Akurat nie uważam się za nieciekawego, bo wydaje mi się że jestem żywiołową osobą, która ma na dodatek sporo zainteresowań.

na tyle jest się ciekawą osobą na ile ludzie się tobą interesują, a wygląda to tak, że ty zabawiasz znajomych, ale jakoś nikt nie wpada ci w ramiona.

Bo może np. jestem brzydki?

Brzydki to pojęcie względne. Ryszard K. wygląda jak Jabba The Hutt a babeczki na niego lecą :D

Ale raczej specyficzne kobiety, jeśli załóżmy dziewczyna nie jest materialistką, tylko chce mieć wyjściowego, młodego i nieobciachowego chłopaka, to raczej Kaliszem się nie zainteresuje, podobnie jak nie zdobędzie jej serca biznesmen z wąsami.

szczerze mówiąc to jesteś trochę "obciachowy"

Może i tak, ale subkulturowej studentce raczej bym nie przeszkadzał.

Mogę mówiąc tylko za siebie ale nawet jako subkulturowa studentka nie interesowałam się nieogarniętymi, sporo starszymi piotrusiami panami, którzy używają "młodzieżowego" języka sprzed dekady, a ich życie to imprezki.

Może życie to nie tylko imprezy, ale po prostu ogarnęła mnie mała stagnacja życiowa i ciężko będzie z niej wyjść, bo prawnika już raczej ze mnie nie będzie, a pracować fizycznie, po to żeby zarabiać lepsze pieniądze by mi się zwyczajnie nie chciało.

Zresztą mam dwie lewe ręce. :D

już Ci mówiłam, nie Twoja praca nie problemem

Praca akurat jest bardzo ważna w pewnym wieku, no ale chyba ważniejsze są perspektywy, a u mnie raczej nie zapowiada się wielki progres. Moorland, to Ty?

tak, nie przedstawiłam się? Sorry. Co do tej pracy, tak jak ja na to patrze to Ty masz po prostu infantylne podejście do życia. Nie chodzi o samą pracę - ludzie mają gorzej płatne i jakoś ciągną ten wózek. Po prostu ciężko jest poważnie traktować faceta który za swoje główne zalty podaje to, że umie ludzi rozbawić. Umieją to też koty na internecie.

Mam trochę inne zalety, ale po prostu nie mam typowo życiowych zalety typu oszczędność, szybka reakcja na trudną sytuację, wielka pracowitość i dążenie np. do postawienia domu. Kwestie typu, czy mam dobry charakter i jestem ciepłą osobą to bardzo subiektywne kwestie. Nie ukrywam, że żyję sprawami bieżącymi i w przyszłość za bardzo nie wybiegam.

i wielu osobom to będzie przeszkadzać.

Mimo to, czasem mam ochotę się zakochać. Nie wiem, czy byłbym zdolny do seksu bez uczucia.

To urocze, cenię takich ludzi, bo sama taka jestem, ale miłość na samym uroku nie wytrzyma

Spytaj Katarzyny1994. Jej by się przydał bolec.

Sam jesteś prosty, a raczej prostak: powierzchowny, tępawy snob.

A co we mnie niby snobistycznego?

Może Twój problem polega na tym, że się nie zakochałeś i nie miałeś dość silnego bodźca by działać?

A może byłem zakochany, ale nieszczęśliwie? Ty będąc zakochana miałaś więcej energii do działania na różnych polach?

Mi chodziło o relacje damsko-męskie.