Najsmutniejszy Dzień Matki...

Kamelio290 pocieszam się podobnie jak Ty,jedynie ta myśl pozwala mi jakoś w miarę normalnie funkcjonować.Kiedyś,jak stałam nad grobem małego pomyślałam sobie,a co,jeśli po tym życiu już nic nie ma i nigdy Go nie zobaczę...Jednak szybko odrzuciłam te myśli. Współczuje Ci,strata pierwszego dziecka musi być jeszcze bardziej bolesna,gdyby Patryczek był moim pierwszym synkiem nie wiem,czy dałabym radę się pozbierać...Życzę Ci dużo siły i wiary w to,że jeszcze będzie świeciło słońce dla wszystkich kobiet,które straciły swoje Maleństwa....

Loro ja nie dopuszczam do siebie takich mysli ze nic tam po drugiej stronie niema,bo jaki sens mialoby zycie i smierc? i jestem pewna ze nasze dzieci tam sa i czekaja na nas.Kiesy znalazlam taki madry krotki wierszyk: "I to nieprawda ze Ich juz niema, codzień nas budzą ptakami o świcie" i ja w to wierze ze oni sa z nami cały czas. Ja straciłam mojego Aniołeczka w 13 tygodniu ciąży 12 sierpnia 2008 nie było to zwykłe poronienie tylko ciąża obumarła,serduszko pewnie przestało bić,ale tego niewiem do dziś:( Czuje że był to chłopczyk,mój śliczny synuś,wyczekany,jedyny i najukochańszy,nadaliśmy mu z meżem imię Franuś:) niema dnia żebym o nim nie pamiętała,ale już najgorsze za mna,ciezko było zyc,nie widzialam sensu w niczym,rano nie mialam celu aby wstac,aby zyc bo coz to za zycie bez niego,tak cieszyliśmy sie z tej ciąży.......:( Teraz staramy sie znowu o dziecko pełni nadzieji i wiary że tym razem wszystko będzie dobrze a nasz Aniołek bedzie czuwał nad swoim braciszkiem lub siostrzyczka i powiem Ci ze 4 dni spóznia mi sie okres ale staram sie podchodzic do tego z dystansem i poniewaz mam nieregularne cykle poczekam jeszcze troszke zanim zrobie test. Pozdrawiam:)

Kamelio z całego serducha życzę wam,żeby się udało.Poproszę Patryka żeby wspierał Twojego Frania w czuwaniu nad Tobą,jeśliby się udało:) Również odganiam myśli o tym,że po drugiej stronie jest nic....Wierzę,że spotkamy się z naszymi dziećmi,kiedy przyjdzie na to czas. Póki co,życzę Ci,żebyś jednak nie dostała tego okresu... ;)

Dziekuje Ci i Patryczkowi za wsparcie:)Jestem pewna ze nasze dzieci chasaja sobie teraz po chmurkach bo pogoda jest piekna:)noi z nimi jest napewno córeczka mojej przyjaciółki Julcia która odeszła w 34tygodniu ciazy.Zreszta całe niebo jest usłane takimi małymi Aniołkami które nas wspieraja,podnosza na duchu i krzycza : "Mamo badz szczesliwa bo ja wtedy tez bede":):) Nasze małe kochane urwiski:)

Dzisiaj mija trzy miesiące od czasu narodzin Patryczka... :( (*)(*)(*)

witam muszę przyznać że dawno nie czytałam czegoś bardziej wzruszającego łzy same płyną jak to się czyta...... sama straciłam pierwsze dwa aniołki:( teraz jestem szczęśliwą mamusią -synek dzisiaj ma urodzinki 2latka:)-cieszę się bardzo z mojej pociechy ale żal i pustka nadal mi towarzyszy po stracie moich aniołku później postaram się wam opisać moje przeżycia....... lora28 baaaaaaaaaaaaardzo współczuje bo wiem co przechodzisz wiem co przechodzi każda matka po stracie maleństwa

Dzień Taty..........kolejny trudny dzień w naszym życiu........dlaczego ostatnimi czasy takich jest znacznie więcej.....Dzisiaj muszę wspierać mojego męża,bo chociaż stara się być twardy i nie pokazuje jak bardzo cierpi,w Jego serduchu też więcej szarości.....Ale mówię sobie,że nasz syn jest z nami,w każdym uśmiechu pierwszego synka,w każdej Jego psocie,w słonecznym dniu,w śpiewie ptaków po deszczu,w każdym rozwiązanym przez nas problemie,muszę w to wierzyć inaczej stracę sens... Rokam nie wyobrażam sobie stracić dwójki dzieci,przeszłaś przez prawdziwe piekło,mam nadzieję,że synek który jest teraz z Wami wynagradza miesiące smutku i cierpienia....Jeśli będziesz w stanie,podziel się swoimi przeżyciami.Dla Twojego synka , dla Aniołków (*)(*)(*)(*)(*)

hallooo Lora jak sie czujesz? Pozdrawiam

Mama M* czuje się inaczej.Tak jakby staram się oswoić z tym bólem,nie rozpamiętywać tylko zacząć powoli sklejać wszystko na nowo,bywa trudno,boli,ale już troszkę inaczej....Namalowaliśmy obraz na cześć Patryczka,powiesiliśmy go w centralnym punkcie naszego pokoju,teraz Patryczek jest cały czas z nami.....he,i tak jest teraz tylko patrzę na obraz i myślę o swoim synku.Tak jakbym Go \"zmaterializowała\",grobek odwiedzamy kiedy to tylko możliwe.Mamy z mężem plany,żeby w sierpniu pojechać na kilka dni na Mazury,mam nadzieję,że chociaż to uda nam się zrealizować,dobrze byłoby odciąć się od tego,co się dzieje na co dzień.... W następnym poscie dołączę link ze zdjęciem naszego obrazu :)Kurcze,czasem są dni normalne,a czasem jak mnie dopadnie smutek,nie mogę się pozbierać,teraz już nie płaczę,teraz się złoszczę,w chwilach trudnych jestem zła na życie,na samą siebie na ten zakichany los,że tak się ułożył nie inaczej....

http://www.fotosik.pl/pokaz_obrazek/c238392c 0688bcc9.html to jedno zdjęcie.... http://www.fotosik.pl/pokaz_obrazek/b20c36c7 23a834db.html a tutaj drugie,jakość średnia,kiepski ze mnie fotograf.W rzeczywistości jest jaśniejszy,wtedy kiedy robiłam zdjęcia jeszcze nie wisiał na ścianie i taki cień na niego padał.

Trzeba skopiować link do przeglądarki,bo inaczej się nie otworzy

HI lORA mnie niestety strona sie nie otworzyla, tylko napis ze strona nie istnieje. Mam nadzieje ze jakos sie trzymasz dzielna kobieto!!! Pozdrawiam Cie i maluszki

Witaj, jestem mamą Piotrusia. Nie potrafię sobie nawet wyobrazić tragedii, jaka Ciebie spotkała. Bardzo Ci współczuję, popłakałam się. Sama chyba bym tego nie przeżyła...

lora28, tu nielot. Przytulam mocno i dziękuję za światełko dla Patryczka. Pozwoliłam sobie poprawić linki. Teraz powinny działać. http://tnij.org/duij http://tnij.org/duil

Dziękuję Ci Kassum

ja tez mam podobne aniołki nad łożeczkiem Madzi .Wiem ze one je chroniom i oczywiscie ma swojego własnego aniólka stróża w postaci swojego braciszka Kubusia.Z każdym dniem jest coraz cieżej

Jestescie bardzo dzielne kobietki... zycze Wam jak najwiecej sily i wiele radosci z przyszlego macierzynstwa bo wierze z calego serca ze takie bedzie!! a to dla Waszych Aniolkow... http://www.youtube.com/watch?v=fOgOXjJ1K_8&feature=related

Dzisiaj mija kolejny,czwarty miesiąc od narodzin Patryczka,a ja dalej mam wrażenie,że to dopiero kilka dni.....Tak strasznie mi Go brakuje.....Co zrobić z miłością,która była dla Niego....Dla tego maleńkiego człowieka,który miał się pojawić w naszym życiu.....I staramy się wszyscy jak otępiali wrócić do normalnego życia,ale to zdecydowanie trudniejsze,niż mogłoby się wydawać..... Dla Ciebie Patryczku

niestety pustka pozostanie do końca życia.. i każdy kolejny miesiąc będzie przypominał Ci o tym że Twojego dziecka nie ma wsród nas... pomimo tego że jestem wreszcie mamą, i kocham córeczkę bardzo to wciąż w moim sercu jest pamięć i pustka o moich dzieciach którym nie było dane żyć. Czas nie zagoił ran...pozwolił po prostu z nimi zyć. życzę Tobie i Twojemu mężowi dużo sił i wzajemnej cierpliwości. Całuję

Lora - przytulam bardzo mocno..

Dziękuję dziewczyny

Lora ufff szok tylko tyle moge napisać Do zobaczenia

...placze jak male dziecko... Kochana sily...Nadzieji...Trzymam za Ciebie mocno kciuki...... Moze Twoj synus...Postanowil zmienic tylko czas swojego przyjscia...

Ja również dzisiaj płaczę,moja koleżanka właśnie urodziła swojego synka,pisze mi jaka jest szczęśliwa,że malutki ma czarne,długie włoski....Cieszę się razem z Nią,a z drugiej strony pęka mi serducho,wspomnienia wracają,Patryś też miał takie włoski,to jedyny szczegół,który było dane mi zobaczyć...I znów pojawia się pytanie DLACZEGO ???!!!! Nie szukam już odpowiedzi,to nie ma sensu,teraz po prostu płaczę....Czuję się czasem taka pusta,niespełniona,bezwartościowa,nie potrafię znaleźć się w nowej sytuacji pomimo moich starań,wciąż tam w środku schowany jest niesamowity ból,smutek i tęsknota.....